Re: ไอ้รุ่นพี่ขี้โหด.....

by Zebra01 Sat Aug 20, 2016 10:46 pm

ดูจากทรงแลัวนัมไม่น่ารอด

by Nung_Ari Sat Aug 20, 2016 11:28 pm

มาต่ออีกนะคะ^^

by HaWaithix Sun Aug 21, 2016 12:44 am

จะพ้นไม่นะให้ลุ้นอีกละ..... มาต่ออีกนะนัม ^^

by fcsunaree Sun Aug 21, 2016 6:56 pm

มาต่อนะค่ะ พี่นัม

by **Numjaaa9** Sun Aug 21, 2016 8:04 pm

มาต่อจากคราวที่แล้วนะครับ

? แหวะกูเลี่ยน
พี่เช ไรวะไอ่เชน
พี่เชน ป๊าวว (ยักไหล่ไม่ใส่ใจแล้วเดินไป)
ผม แฝดกันจริงป้ะเนี่ย นิสัยต่างกันโคตร
พี่เช ทำไม เค้านิสัยดีหรอ
ผม ถุยเหอะ
พี่เช ถุยหรอๆ ฟอดด!!
ผม รำคานน!
พี่เช รำคานใคร (ยิ้มกวนๆ)
ผม รำคานไอ่พวกโรคจิต ชอบฉวยโอกาสคนอื่นแถวนี้ (หันหน้าหนี)
พี่เช ไหนนะ ไม่เห็นมีเลย ฟอดด!!
ผม ไอ่บ้าาา อีกแล้วนะเว่ย
พี่เช อิอิ
ผม อิพ่อง
พี่เช อ้าวพูดไม่เพราะ จุ๊บ!!
พี่เชจูปปากผม จูบแรกผมกับผู้ชาย จูบมันนุ่มมากๆครับ มันรู้สึกดีมากๆเลยแล้วพี่เชก็ถอนจูบผม ผมนี่ลอยเลย
พี่เช นัม!! เป็นไร
ผม ครับๆ มีไรครับพี่เช
พี่เช เชเรียกนานแล้วนะ
ผม เอ้าหรอพี่
พี่เช เชขออย่างดิ
ผม ขอไรครับ
พี่เช เรียกเชเฉยๆได้มะ เรียกพี่แล้วดูแก่ไงไม่รู้ (ยังมากลัวตัวเองแก่อีก -..-)
ผม ก็ได้คร้าบบบบพี่เช
พี่เช หื้ม??
ผม ครับๆเช
พี่เช ดีมากครับ ไปหาไรกินข้างนอกกันมั้ย
ผม แล้วพวกเพื่อนๆเชอ่ะ
พี่เช ก็มีไอ่เชนแล้วไง ป้ะๆๆ
ผม เดี๋ยวเค้าไปบอกพวกนั้นก่อนนะ
พี่เช อืมๆๆ
ผมเดินไปบอกพวกมันเสร็จแล้วเดินกลับมา เห็นพี่เชคุยโทรศัพท์ครับ คุยกับคนชื่อมี๊มั้งครับ เห็นพูดว่ามี๊ๆไรนั่นแหละ พี่เชเห็นผมก็วางสายไปแล้วเรียกผมขึ้นซ้อนมาไซค์
พี่เช มานั่งข้างหน้า
ผม ขะ ข้างหน้า เค้านั่งข้างหลังก็ได้นะเช
พี่เช จะนั่งไม่นั่ง
ผม ก็ได้ครับ (ผมขึ้นไปนั่งระหว่างขาพี่เช แล้วพี่เชก็เคลื่อนรถออกมาร้านอาหารร้านนึงครับ เล็กๆน่ารักๆ)
ผม ร้านสวยดีนะเช
พี่เช อื้ม ร้านแม่เชเอง
ผม ระ หรอๆครับ
พี่เช ครับ (ยิ้มบางๆแล้วจับมือผมเข้าไปในร้าน พนักงานก็ยกมือไหว้พี่เชแล้วพี่เชก็พาผมไปหลังร้าน ก็เจอกับผู้หญิงคนนึง ดูสาวมากๆเลยครับ แต่เดาว่าน่าจะมีอายุหน่อยๆ ท่าทางใจดีครับ)
พี่เช มี๊ค้าบบบ (เดินไปกอดผู้หญิงคนนั้น มี๊หรอ? คนที่คุยโทรศัพท์ด้วยนี่ เป็นแม่หรอกหรอ)
มี๊ เป็นไงตัวแสบ ไม่มาหามี๊เลยนะ
พี่เช มาแล้วนี่ไงคร้าบบบ (มี๊พี่เชหันมามองผม)
มี๊ นี่ใครลูก
พี่เช นัมครับ นัมนี่มี๊แม่พี่ มี๊ครับนี่นัม ฟะ....
ผม รุ่นน้องพี่เชครับ (พี่เชจ้องหน้าผมเลย)
ผม หวัดดีครับป้า
มี๊ หวัดดีจ่ะ เรียกมี๊ก็ได้ลูก
ผม ครับมี๊
มี๊ กินไรมากันยัง
พี่เช ยังครับม๊า
มี๊ นัมล่ะลูก
ผม ยังครับ
มี๊ ว่าละ พาน้องไปนั่งกันที่โต๊ะเลยเช แม่ทำอาหารเสร็จละ
ผม/พี่เช ครับ
พี่เชพาผมมานั่งโต๊ะริมๆกระจกครับ
พี่เช ทำไมเบ๊บไปบอกมี๊เค้าว่าเป็นรุ่นน้องล่ะ (ทำหน้าไม่พอใจ)
ผม ก็เค้ายังไม่พร้อมนี่เช
พี่เช ไม่พร้อมๆๆ เมื่อไหร่จะพร้อมล่ะ
ผม รอหน่อยนะ
พี่เข เออตามใจละกัน (กอดอก ทำแก้มป่องแล้วหันหน้าหนีผม สักพักมี๊ก็มา พร้อมกับพนักงานยกอาหารมาวาง มี๊นั่งลงหัวโต๊ะครับ ผมกับพี่เนั่งตรงข้ามกัน)
มี๊ มาๆๆ มากินกันเลย แล้วนี่เป็นไรเนี่ยเช งอลไรน้อง
พี่เช ป่าวครับมี๊ เชไม่ได้งอล (ปากบอกไม่ หน้านี่งอเป็นปลาทูแม่กลองเลย)
ผม มี๊ไม่กินหรอครับ
มี๊ ไม่กินลูก มี๊กินแล้ว กินกันเลยนะเดี๋ยวมี๊ไปทำงานก่อน
ผม ครับ
มี๊ก็ลุกขึ้นไป ส่วนพี่เชก็มองผมนิดหน่อยแล้วก้มหน้ากินไป กินเสร็จมี๊ก็เรียกให้พี่เชไปนั่งที่เคาท์เตอร์ พอพี่เชเดินไปมี๊ก็เดินมาหาผมแล้วเรียกผมไปคุยข้างนอกร้าน พี่เชมองผมหน่อยๆครับแล้วหันหน้าไปทางอื่น ผมเดินตามมี๊ไป มี๊มาหยุดที่สวนเล็กๆข้างๆร้านครับ มีโต๊ะนั่งนิดหน่อย
ผม มีไรหรือเปล่าครับมี๊
มี๊ ป่าวหรอกจ่ะ มี๊แค่อยากถามไรนิดหน่อยน่ะ ได้มั้ยลูก
ผม ได้ครับ
มี๊ เราย้ายมาจากขอนแก่นเลยหรอ (น้ำก็มาเสิร์ฟครับ ของผมเป็นสตรอเบอรี่นมสดปั่น เอ๊ะรู้ได้ไงว่าชอบกินน้ำอะไร ผมได้แต่งงในใจแต่ไม่ได้ถาม)
ผม ครับผม
มี๊ แล้วทำไมเราถึงย้ายมาเชียงใหม่ล่ะ
ผม พ่ออยากให้นัมกับพี่ชายนัมเปลี่ยนประสบการณ์อ่ะครับ นัมติดพี่ชายด้วยเลยย้ายตามมา
มี๊ อ๋ออ นัมเป็นน้องชายจาใช่มั้ยลูก
ผม ครับ มี๊รู้จักพี่จาด้วยหรอครับ
มี๊ รู้จักสิ เชเคยพามาน่ะ บอกเป็นเพื่อนใหม่ แล้วก็มีรุ่นน้องชื่อสอง วิว โอ๊ดไรด้วย (ไอ่สามตัวเพื่อนผมนี่ มาทำไม)
ผม หรอครับ
มี๊ มี๊ขอถามเราตรงๆเลยละกัน เราเป็นแฟนเชใช่มั้ย (มองหน้าผม ผมก็รกสิครับ ถามซะตรงเลย ทำไรไม่ถูกเลย มี๊พี่เชรู้ได้ไงวะ)
ผม มะ มี๊ มี๊รู้หรอครับ
มี๊ อื้มมี๊รู้ มี๊รู้ตลอดแหละ เชเล่าให้มี๊ฟัง เราคบกับเชใช่มั้ย! (ไอ้พี่เช!!!)
ผม คะ ครับๆ
มี๊ เรารักลูกชายมี๊มั้ย (รู้สึกกดดันเลยผม)
ผม เมื่อก่อนไม่ครับ แต่ตอนนี้รักมากครับ (ก้มหน้าตอบ)
มี๊ อื้มม (พยักหน้านิดๆ)
ผม ผมขอโทษนะครับ (ก้มหน้าลง)
มี๊ มาขอโทษมี๊ทำไม
ผม ผมก็ไม่รู้ครับ
มี๊ กลัวมี๊รับไม่ได้ใช่มั้ย
ผม ครับ (มี๊เอื้อมมือมาจับมือผม)
มี๊ ไม่ต้องกลัวนะ มี๊รู้เรื่องนี้นานแล้ว
ผม นานแล้ว? แต่ผมกับพี่เชพึ่งคบกันเมื่อเช้าเองนะครับ
มี๊ มี๊หมายถึงว่าเชชอบเรามานานแล้ว
ผม ชอบนานแล้ว?
มี๊ ใช่ลูก ตอนแรกที่เชบอกมี๊ว่าเป็นเรา มี๊ก็ตกใจนะเพราะเราเป็นผู้ชาย มี๊คิดในใจนะว่า เฮี๊ยวๆแบบเชเนี่ยหรอจะมาชอบผู้ชาย
ผม ครับ (ยิ้มในใจ เขินมากเลยไอ่พี่บ้า)
มี๊ แต่พอขึ้นม.4มา อยู่ๆเชก็เปลี่ยนไป จากที่เข้าห้องปกครองบ่อยๆ มีเรื่องทุกวี่ทุกวัน แต่อยู่ๆเชก็เปลี่ยนไป มี๊ตกใจเลยว่าเชเปลี่ยนได้ขนาดนี้เลยหรอ
ผม ครับ (พูดเป็นอยู่คำเดียวไง)
มี๊ มี๊ถามเชว่าทำไมเปลี่ยนขนาดนี้ เชบอกมี๊ว่าเพราะเรา
ผม เพราะผมหรอครับ? (พี่เชเคยพูดกับผมแล้วเรื่องนี้)
มี๊ ใช่ลูก เชบอกมี๊ว่าเราชอบว่าเชประวัติเสีย ชอบหาเรื่องกระทืบคนอื่น ชอบเข้าห้องปกครองบ่อยๆ เชเค้าเลยอยากเปลี่ยนตัวเองเพื่อเราน่ะ
ผม เพื่อผมหรอ
มี๊ ใช่ลูก (เอ๋อไปเลยดิ ไม่คิดว่าคำที่ผมพูดไปคราวนั้นพี่เชจะจำได้แล้วก็ทำเพื่อผม)
ผม ครับ (ยิ้มนิดๆ)
มี๊ มี๊ขอบคุณเรามากนะที่ทำให้เชเปลี่ยนได้มากขนาดนี้
ผม คงไม่ใช่ผมหรอกครับ พี่เชเค้าเปลี่ยนได้ก็ดีแล้วจะได้เป็นผลดีกับเค้าเองด้วย มันไม่เกี่ยวไรกับผมหรอกครับ
มี๊ มี๊ว่าเกี่ยวน้าา มีของดีอะไรยังไงบอกมี๊หน่อย มี๊จะเอาไปจัดการกับป๊าของเชมั่ง 55555
ผม 555555 มี๊อ้าาา
มี๊ อ้อ ไม่ต้องห่วงนะว่าป๊าจะไม่รู้เรื่อง ป๊ารู้พร้อมมี๊นั่นแหละ อาทิตย์หน้าป๊ากลับมาจากนอก ค่อยมากินข้าวพร้อมกันนะลูก
ผม ครับ (มี๊พูดเยอะกว่านี้อีกครับ แต่ผมจำได้คร่าวๆ แล้วมี๊หยิบกระจกออกมาจากในกระเป๋า แล้วส่องไปด้านหลัง)
มี๊ ไม่ต้องแอบฟังละเช อยากรู้มานั่งมั้ย
พี่เช โห่มี๊ รู้ได้ไงอ่า (ออกมาจากพุ่มไม้)
มี๊ ไม่รู้เลยยย มี๊ถามหมดละนะ
พี่เช ขอบคุณนะครับมี๊
มี๊ จ่ะ มี๊ไปทำงานก่อนนะลูก
พี่เช ครับมี๊
มี๊ มี๊ฝากเราดูแลเชด้วยนะลูก
ผม ครับผม (มี๊ยิ้มให้ผมนิดหน่อยแล้วเดินไป พี่เชก็หันมายิ้มให้ผม)
ผม เชยังไง
พี่เช ยังไงอะไรครับผม
ผม อย่ามากวน เรื่องป๊ากับมี๊เชอ่ะ
พี่เช เอ๊เชเคยบอกหรอ (เดินหนีผม เกาหัวหน่อยๆ) เชไม่เห็นจะจำได้เลยน้าาา
ผม เชอย่ามาเดินหนี บอกมาเลย
พี่เช เอ๊ะๆ ไปซื้อของที่ห้างกันมะ มี๊ครับ เชไปห้างก่อนนะครับ
มี๊ จ้าา
ผม ไอ่พี่เช (เดินไปแล้วครับ) ไปแล้วนะมี๊ หวัดดีครับ
มี๊ จ้าลูกๆ
ผม ไอ่พี่เช อย่าเดินหนีนะเว่ย (วิ่งไปหาพี่เช)
ผม เชบอกมานะเว่ย
พี่เช ซื้อไรดีน้าาา มานั่งๆมาๆๆ (ดึงผมไปนั่งข้างหน้าแล้วขี่รถออกมาจนถึงห้าง)
ผม เช บอกมาเลย
พี่เช ซื้อไรดีน้าาา (จับมือผมเดินในห้าง)
ผม เชบอกมาาา!!
พี่เช ครีมร้านนี้ก็ใช้ดีนะ
ผม เช!! (ผมหยุดเดิน พี่เชก็หันมาหาผม)
พี่เช มีไรครับเบ๊บ อยากได้ครีมหรอ (ยังกวนตีนไม่เลิก)
ผม อย่ามาเปลี่ยนเรื่อง บอกมาเลยๆ ว่าทำไมต้องบอกมี๊ด้วย
พี่เช ก็เชจริงจังกับเบ๊บ เชรักเบ๊บจริงๆ เชไม่ได้รักเบ๊บเล่นๆ เชรักจริงๆจบมั้ย!! (ตะโกนซะลั่นห้างเลย คนแถวนั้นมองผมแล้วยิ้มนิดๆ ยิ้มทำไม อายนะเว่ยย)
ผม จะ จบก็ได้ครับ (เขินมากเลย เล่นตะโกนขนาดนี้ อายมากครับ แล้วพี่เชก็โอบไหล่ผมแล้วเดินเลือกซื้อของในห้างครับ อยู่ๆพี่เชก็หยุดเดินแล้วมองข้างหน้านิ่งๆครับ ผมมองไปทางเดียวกับพี่เชก็เจอผู้ผู้หญิงคนนึงครับ มองมาทางพี่เชเหมือนกัน)
? เช!! (โบกมืออย่างดีใจ)
พี่เช ตาล (พูดเบาๆแล้วมองคนตรงหน้า ใครคือตาล แล้วตาลทำไมเห็นพี่เชต้องดีใจขนาดนั้น ผมไม่เคยเห็นหน้าเค้ามาก่อน เค้าเป็นใครวะ ผมคิดในใจ)

by **Numjaaa9** Sun Aug 21, 2016 8:39 pm

พี่เช ตาล
ผม ใครหรอเช (มองเค้าสองคนสลับกัน)
พี่เช แฟนเก่าพี่น่ะ (แล้วคนชื่อตาลก็เดินมาหาพี่เช)
พี่ตาล มาทำไมไม่บอกตาลอ่ะ
พี่เช บอกทำไมอ่ะ
พี่ตาล ก็เราจะได้มาด้วยไง
พี่เช ไม่เป็นไรอ่ะ เรามีคนมาด้วยแล้ว (โอบไหล่ผม)
พี่ตาล อ๋อหรอ แล้วนี่ใครอ่ะ น้องหรอ (อ้าวนี่พึ่งเห็นกันหรอ)
พี่เช ไม่เชิงอ่ะ
พี่ตาล หวัดดีจ่ะ ชื่อไรหรอ พี่ชื่อตาลนะ (ผมรู้ละพี่ ไม่ต้องบอกก็ได้)
ผม ผมนัมครับ ยินดีที่ได้รู้จักนะครับ
พี่ตาล อื้ม เราเรียนที่เดียวกับเชหรอ
ผม ครับ
พี่เช เบ๊บ ไปกินเค้กกันมั้ย
ผม อืมเอาดิ
พี่ตาล ไปด้วยสิ (ผมกับพี่เชมองหน้ากัน)
ผม ได้
พี่เช ไม่!!
พี่ตาล เอ่ออ....
ผม มาด้วยกันก็ได้ครับ (พี่เชจ้องหน้าผม)
พี่ตาล ป้ะๆๆๆ
พี่ตาลเดินมาควงแขนพี่เชแล้วลากพี่เชไป พี่เชหันมาหาผม ผมส่ายหัวประมาณว่าไม่เป็นไร ผมเดินตามพี่สองคนจนมาถึงร้านเค้กครับ คนไม่เยอะเท่าไหร่
พนง. สวัสดีค่ะ ตอนนี้ร้านเรามีเซตคู่รักนะคะลด 50% มาสองท่านสนใจมั้ยคะ
พี่เช มาสามครับ (จับมือผม)
พี่ตาล สนค่ะ
พนง. งั้นเชิญทางนี้ค่ะ
พี่ตาลลากพี่เชไป พี่เชก็จับมือผมให้เดินตาม พี่เชนั่งข้างๆผม ส่วนพี่ตาลนั่งอีกฝั่ง สักพักเซตคู่รักก็มาส่ง
พี่ตาล เชป้อนเราหน่อยสิ
พี่เช ทำไมเราต้องป้อนอ่ะ
พี่ตาล เมื่อก่อนนี้เชยังเคยป้อนตาลเลย นะๆ ป้อนตาลหน่อยนะ (พี่เชมองหน้าผม ผมก็พยักหน้าเบาๆ แล้วพี่เชก็ตักเค้กป้อนพี่ตาล ผมยังไม่คิดอะไรครับ รอๆดูไปก่อน)
พี่ตาล อร่อยจังเลยย คิดถึงเมื่อก่อนจังเลยเนาะเช (มองหน้าพี่เชแทบจะกลืนกิน)
พี่เช อืม (หันมาหาผม) เบ๊บกินนะ (ตักเค้กป้อนผม)
พี่เช อร่อยมั้ย
ผม อื้ม อร่อยๆ
พี่ตาล เมื่อปีที่แล้วตาลขอเชเป็นแฟนเชจำได้มั้ย (ผู้หญิงขอผู้ชายเป็นแฟน ผมว่าพี่ตาลไรเนี่ยไม่ธรรมดาแน่นอน)
พี่เช อืม
พี่ตาล ตอนนั้นเราดีใจมากเลยนะ ที่เชรับตาลเป็นแฟนอ่ะ
พี่เช อืมดีใจด้วยนะ (ผมก้มหน้ามองเค้กในจาน)
พี่ตาล เมื่อก่อนนี้นะ เชชอบหาเรื่องคนอื่นไปทั่วเลย เดี๋ยวนี้เชไม่หาเรื่องคนอื่นแล้วหรอ เพื่อนตาลเล่าให้ฟังน่ะ
พี่เช อืม แฟนเราไม่ชอบน่ะ
พี่ตาล แฟน? เชมีแฟนแล้วหรอ
พี่เช อืม มีแล้ว รักมากด้วย (จับมือผม พี่ตาลมองมือที่พี่เชจับมือผมอยู่)
พี่ตาล ใครหรอ
พี่เช นี่ไง (หันมามองผม)
พี่ตาล 55555 จริงหรอ เชเนี่ยนะชอบผู้ชาย ตาลไม่เชื่ออ่ะ เมื่อก่อนเชบอกเกลียดพวกตุ๊ดพวกเกย์ แล้วนี่มาบอกตาลว่าเป็นแฟนกับผู้ชาย 55555 ตาลไม่เชื่ออ่ะ
พี่เช ตาลคิดว่าเชพูดเล่นหรอ (พี่ตาลหุบยิ้มแล้วมองผมนิ่งๆ)
พี่ตาล บอกเลิกตาลไปครึ่งปีเพราะเชให้เหตุผลว่าเจอคนที่เชรัก พอมาเจออีกที มาบอกตาลว่าแฟนคนนั้นเป็นผู้ชาย ตลกละ 55555
พี่เช ไม่เชื่อตามใจ เบ๊บป้ะ (จับมือผมแล้วลากผมออกมาจากร้าน ผมหันไปมองพี่ตาล พี่ตาลจ้องผมอย่างกะจะกินเลือดกินเนื้อกันเลย)
ผม เชเลิกกับพี่ตาลเพราะเค้าหรอ
พี่เช ไม่เกี่ยวอ่ะ เค้าไม่ได้รักตาลตั้งแต่แรก
ผม ไม่ได้รักกันแล้วเป็นแฟนกันได้ไง
พี่เช เชตอบตกลงไปงั้นๆอ่ะ ไม่ได้คิดไร
ผม หรอ แล้วเชเคยจีบใครป้ะ
พี่เช เคยดิ
ผม ใคร?
พี่เช ก็เบ๊บไง
ผม แล้วใครอีก (พี่เชก็คิดสักพัก)
พี่เช อืมม... ไม่มีอ่ะ ส่วนใหญ่มีแต่ผู้หญิงมาจีบเช
ผม เวอร์ละๆ
พี่เช เอ้าจริงๆ ไม่เชื่อหรอ
ผม อืม ใครจะไปเชื่อ
พี่เช พูดจริงๆ ไม่เชื่อไปถามเพื่อนเชเลย เชไม่เคยจีบใคร มีแต่เค้ามาจีบเช
ผม จะพยายามเชื่อละกันนะ
พี่เช ต้องเชื่อดิ (พาผมมานั่งในสวนเล็กๆข้างๆห้าง)
ผม ก็เชื่อไง แต่จะพยายามเชื่อละกัน
พี่เช โว๊ะ!! (โทรศัพท์พี่เชเข้าพี่เชก็เปิดสปี๊กเกอร์โฟนให้ผมได้ยิน)
พี่เช เออโหลว่าไงวะ (พูดกับเพื่อนเพราะมากครับ)
? ไอ้เช คืนนี้แดกเหล้ากัน
พี่เช กูไม่รู้แฟนกูจะให้ไปป่าวว่ะ (หันมามองผม)
? น้องนัมอ่ะนะ
พี่เช เออ
? ขอดิวะ
พี่เช เบ๊บ....
ผม จะไปก็ไป
พี่เช เย่!! จริงนะ
ผม เออออ
พี่เช ไปด้วยกันมั้ย
ผม ไม่อ่ะ
? เชมึงเอาแฟนมึงมาด้วยดิ
พี่เช ว่าไง
ผม ไม่อ่ะ พี่ไปเหอะ
? ได้ไงอ่ะน้องนัม มาด้วยกันดิ
พี่เช น้าๆๆๆ ไปด้วยกันนะ เค้าอยากให้ไปด้วยอ่ะ
ผม มีไรป้ะเนี่ยถึงอยากให้เค้าไป
?/พี่เช ไม่มี
ผม จะตอบพร้อมกันเพื่อ (พี่เชก็ทำตาปิ๊งๆ)
ผม อาๆๆ ไปก็ไป
เช เย่!!!! ตกลงเว้ยมึง เออแค่นี้ล่ะเย็นนี้เจอกันๆ (วางสาย)
ผม มีไรจะบอกมั้ย
พี่เช ไม่มีๆๆๆ
ผม เออเชื่อ (ยิ้มให้ผม)
พี่เช ป้ะ ไปหาเพื่อนเชกัน
ผม อืม ไปดิๆ (จับมือผมไปที่รถ ไม่นานก็มาถึงบ้านเพื่อนพี่เช)
? เฮ้ยมึงมาแล้วหรอวะ หวัดดีนะน้องนัม (เพื่อนพี่เชครับ หล่อ ขาว สูง ดัดฟันด้วยครับ)
ผม หวัดดีครับ
? ไม่คิดจะแนะนำให้พวกกูรู้จักเลยหรอวะ (เดินมาหาพวกผมกันเต็มเลยครับ)
พี่เช นัมนี่เดฟ เอก บอล อาร์ม เจ แม็ค
ผม หวัดดีครับ
พี่เช พวกมึงนี่นัม แฟนกู
ทุกคน หวัดดีครับน้อง
พี่เจ น่ารักจังนะครับ
พี่เช สัสอย่ายุ่งๆ ไปไกลๆตีนเลย
พี่เดฟ ไปๆๆ พวกกูจะตั้งวงกันละ
แล้วพี่ๆเค้าก็มากันที่วงเหล้าครับอยู่หลังบ้าน ที่ผมกับพี่เชมานี่เป็นบ้านพี่เอกครับ
พี่เดฟ นัมกินเหล้ามั้ย
พี่เช นัมไม่กิน คอมันอ่อนง่าย
พี่เดฟ อ่อๆ
พี่เช แต่ลองหน่อยมั้ย
ผม ไม่เอาอ่ะ
พี่เช นิดนึงๆ สักแก้วสองแก้วก็ได้
ผม ไม่เอา เดี๋ยวกลับบ้านไม่ได้
พี่เช เดี๋ยวเชดูแลเอง นะๆๆ (ยื่นแก้วมาให้ผม ผมรับมาแล้วก็วางลงข้างหน้าครับ)
พี่อาร์ม เออ แล้วมึงสองคนไปคบกันได้ไงวะ ปกติกูเห็นมึงคบแต่ผู้หญิง
พี่เช ก็ไม่มีไร กูแค่จีบน้องเค้าอ่ะ
พี่เดฟ มึงเนี่ยนะจีบคนเป็นด้วย
พี่เช เออดิสัส ทำไมกูจะจีบไม่เป็น
พี่เอก ปกติกูเห็นแต่เค้ามาจีบมึง นี่มึงไปจีบน้องเค้า แถมเป็นผู้ชายด้วย
พี่เช แล้วไงวะ กูรักของกูอ่ะ (ยักไหล่ไม่ใส่ใจ เพื่อนๆเค้าก็แซวกันไป ผมได้แต่กลืนน้ำลายแล้วยกแก้วขึ้นมาดื่มครับ ลืมไปว่าเป็นเหล้า)
ผม อี๋!!! ไมขมเงี้ย (วางแก้วลงแล้วหาน้ำเปล่าครับ)
พี่เช อร่อยดีออก
ผม อร่อยบ้าไรล่ะ (แล้วเพื่อนพี่เชก็ยกมาให้ผมอีกแก้วครับ)
ผม อะไรพี่
พี่เดฟ แก้วนึงดิ ชนกับพี่
ผม ไม่เอาแล้วพี่
พี่เดฟ โห่ไม่ใจเลยอ่ะ
ผม อาๆๆ ก็ได้ (คว้าแก้วในมือพี่เดฟมาแล้วชนแก้วกับพี่เดฟครับ สักพักพี่อาร์มมา พี่เจ พี่แม็ค พี่เอกมา จนครบวงครับ ผมรู้สึกมึนๆไงไม่รู้ครับ แต่ยังพอมีสติอยู่)
พี่เช ไหวป่าวเบ๊บ
ผม หวายยยเด้ (เสียงยานละ)
พี่เช ไหวแน่หรอ (เอามือมาตบหน้าผม)
ผม เออหวายย
พี่เดฟ ไหวแน่หรอวะ แค่4-5แก้วเอง
ผม โห่พี่ ดูถูกกันหรอวะ (เอาแล้วไง เริ่มไม่เกรงใจคำว่าพี่คำว่าน้องละผม)
พี่เจ ไอ่เช ตอนแฟนมึงเมาแล้วฮาดีว่ะ 555555
ผม รายยยวะ คนนะม่ายช่ายตลกคาเฟ่ขำทำมายยย
พี่เดฟ 555555
ผม ตลกหราาา เอามาอีกดิ๊
พี่เช พอแล้วมั้งเบ๊บ
ผม พอรายยย ม่ายพอๆ เอามาเอกก (พี่แม็คยื่นให้ผม)
ผมไม่รู้ว่าคืนนั้นผมกินไปเยอะขนาดไหน แต่รู้สึกว่าจากนั้นไม่กี่แก้วผมก็ร่วงละครับ ตอนผมหลับผมรู้สึกเหมือนมีคนมาอุ้มผม แต่ผมไม่ได้สนใจไร ไม่นานผมก็หลับไปเลยครับ จำไรไม่ได้เลย จนผ่านมาตอนเช้าครับ ผมตื่นมาช่วงสายๆ ลืมตาไม่ขึ้นเลย รู้สึกปวดหัวตุ๊บๆยังไงไม่รู้ มันรู้สึกปวดมากๆ ผมเอามือกุมหัวครับ รู้สึกเหมือนคนกอดผม ผมค่อยๆลืมตามอง เป็นพี่เชครับ เอ๊ะ!! หน้าพี่เค้าช้ำไปหมดเลยครับ ผมเลยปลุกพี่เชให้ตื่นครับ
ผม เชๆๆ (พี่เชค่อยๆลืมตาแล้วมองผม)
พี่เช มีไร (ทำหน้าบึ้ง)
ผม ทำไมหน้าเชช้ำไปหมดเลยอ่ะ
พี่เช ไม่ต้องมาพูดเลย (หันหน้าหนีผม)
ผม เอ้า ก็เค้าเป็นห่วง เมื่อคืนไปมีเรื่องกับใครมา
พี่เช ไม่ต้องเลย เบ๊บนั่นแหละทำเช
ผม เค้าเนี่ยนะ ไปทำไร ตอนไหน
พี่เช ชิ!! เมื่อคืนไง พอเชเอาเบ๊บกลับบ้าน ยังไม่ถึงห้องดีเลย เบ๊บก็ดิ้นลงจากเค้าแล้วเข้ามาต่อยมาเตะเค้าอ่ะ
ผม บ้าละๆ ไม่เห็นรู้เรื่องเลย
พี่เช ไม่เห็นรู้เรื่องเลย (ล้อเลียนผม)
ผม เค้าจะไปต่อยเชได้ไง ไม่เชื่ออ่ะ
พี่เช ไม่เชื่อก็ดูที่มือตัวเองดิ
ผมพลิกดูที่มือตัวเองครับ รู้สึกมีเกร็ดเลือดนิดๆ พอผมเอามืออีกข้างไปแตะ รู้สึกปวดๆครับ
ผม สงสัยมือปัดไปโดนของแข็งมั้ง
พี่เช หรออออออ (ปล่อยกอดผมแล้วนอนหันหลัง)
ผม เช!!! เค้าขอโทษ (เอามือไปสะกิดไหล่ พี่เชก็สะบัดเบาๆ)
พี่เช ไม่ต้องมายุ่ง ว่าจะแอ้มสักหน่อย
ผม แอ้มไร (หันมามองผมหน่อยๆแล้วหันไป)
ผม อย่ามางอลเลย แอ้มไรพูดมา!!
พี่เช ชิ!!
ผม นี่จะปล้ำเค้าหรอเช
พี่เช เออ!!
ผม ที่มึงพากูไปกินเหล้า กะจะมอมกูให้เมาใช่มั้ย
พี่เช รู้แล้วจะถามทำไม
ผม ไอ้เชมึงตาย!! (กำลังจะทุบมัน มันเปลี่ยนเป็นนั่งแล้วชี้หน้าผม)
พี่เช หยุด!! ถ้ามึงทำกู กูปล้ำมึงจริงๆด้วย
ผม เชี้ย คบกูไม่ถึงวัน จะเอากูเลยหรอวะ
พี่เช กูขอมึงให้มั้ยล่ะ
ผม ไม่!!
พี่เช เห็นมะ กูถึงต้องทำอย่างนี้ไง (ยังจะมีหน้ามาพูดอีก)
ผม ไอ่เหี้ย เหี้ยเสมอต้นเสมอปลายจริงๆ (ผมลุกขึ้นแล้วกำลังจะออกจากห้องครับ ตอนนั้นผมรู้สึกขึ้นมากเลย ที่พี่เชจะทำแบบนั้นกับผม)
พี่เช มึงจะไปไหน
ผม กูจะกลับบ้าน
พี่เช กูไปส่ง
ผม ไม่ต้องเสือก
ผมวิ่งออกมาเลยครับ แล้วโบกมอไซค์แถวนั้นกลับบ้าน
พี่จา แหม ไปนอนบ้านผู้ชาย คิดว่าจะลืมบ้านตัวเองซะละ
ผม มันใช่เวลาเล่นมั้ยจา (เวลาผมโมโหผมจะไม่พูดพี่น้องกับพี่จาครับ พี่จาก็รู้ดี)
พี่จา เป็นไร
ผม ยุ่ง!!
ผมวิ่งขึ้นบ้านแล้วคลุมโปงนอนใต้ผ้าห่มเลยครับ แล้วผมก็หลับไป สักพักผมสลึมสลือตื่นขึ้นมารู้สึกเหมือนมีคนมากอดผม ผมคิดว่าเป็นพี่จาครับเลยกอดกลับแล้วนอนต่อ

มาต่อแล้วนะครับ ก่อนนอน ยังไงผมก็ไปก่อนนะครับง่วงละ ฝันดีนะครับโผมมมม

by fcsunaree Mon Aug 22, 2016 7:22 pm

พี่นัม รีบมาต่อเร็วๆเด้อ

by korn7 Mon Aug 22, 2016 9:36 pm

มาต่ออีกนะๆๆ รอๆ

by HaWaithix Mon Aug 22, 2016 10:31 pm

ต่ออีกๆ

by **Numjaaa9** Tue Aug 23, 2016 5:57 pm

เช้าวันจันทร์ที่สดใส ผมตื่นเร็วกว่าที่คาด ผมจำได้ว่าเมื่อคืนมีคนกอดผม แต่พอผมลืมตากลับไม่พบใคร ผมเลยอาบน้ำแต่งตัวแล้วลงไปข้างล่างก็เจอแม่ทำกับข้าวอยู่
ผม แม่
แม่ อ้าวตื่นช๊าวเช้า
ผม ไม่รู้อ่ะ มันตื่นของมันเอง (สักพักผมได้ยินเสียงพี่จาจากข้างบน)
พี่จา นัม นัม!! ตื่นได้แล้ว สายแล้วโว้ยยย!!!
ผม สายบ้าไรพี่ (ตะโกนขึ้นไป แล้วพี่จาก็ลงมา)
พี่จา ไมตื่นเช้าจังวะ
ผม เมื่อคืนนอนเร็วมั้ง (เดินไปหอมแก้มพี่จา พี่จาก็หอมผมกลับ)
ผม พี่จา เมื่อคืนนี้พี่ได้มานอนกันนัมมะ
พี่จา ป่าวอ่ะ ไมหรอ
ผม ป่าวๆๆ นัมคิดไปเองมั้ง
เราสองคนก็กินข้าวเช้าที่แม่เตรียมไว้ แม่ก็มานั่งกินด้วย
แม่ ไปเรียนเป็นไงกันบ้าง หายไปเลยนะนัม บ้านช่องไม่กลับ
ผม ไปเที่ยวกับรุ่นพี่นิดหน่อยอ่ะแม่ พี่จาไม่ได้บอกหรอ
แม่ บอกแล้ว
ผม อ่อๆ
แม่ แล้วได้ไปมีเรื่องที่โรงเรียนเหมือนในข่าวกันหรือเปล่า
ผม ป่าวครับ
พี่จา ไม่มีนะแม่
แม่ แล้วอยู่ที่โรงเรียนเนี่ย มีคนมาจีบบ้างมั้ง (ทำไมแม่ถามเรื่องนี้เนี่ย)
พี่จา แม่จาผู้ชายนะ ต้องไปจีบเค้าดิ แต่ไม่มีอ่ะ
แม่ แล้วเราล่ะ (หันมาถามผม)
ผม มะไม่มีครับ (ยิ้มแห้งแล้วโฟกัสที่อาหาร)
ผมนั่งคุยกันไปกินกันไปจน7.10 ผมกับพี่จาก็ไปโรงเรียนกัน แต่ระหว่างทางผมคล่องอ่ะ ไม่ใช่พี่จาหรอ
ผม พี่จาๆ
พี่จา เออว่า
ผม พี่ไม่ได้มานอนกับนัมจริงหรอ
พี่จา ป่าวอ่ะ ทำไม มีไรหรอ
ผม ป่าวๆ ชั่งมันๆ
แล้วผมก็ไม่ได้ถามอะไรจนมาถึงโรงเรียน ผมกับพี่จาแยกกันที่โรงรถแล้วผมก็มุ่งตรงไปหาพวกไอ่สอง เจอมันสามตัวครบ แต่คนที่หายไปคือพี่เช.....
ผม หวัดดีเว้ยมึง
สอง ไร (มองนิ่งๆ)
ผม เป็นเหี้ยไร ไมมองกูงั้นวะ
สอง ป่าว ไม่ได้มากับพี่เชหรอวะ
ผม ป่าวอ่ะ กูมากับพี่จา
สอง อืมๆ
ผม เออมึงทำการบ้านคณิตมาป้ะ (หันไปถามไอ่โอ๊ด มันก็ยื่นสมุดมาให้ผม ผมก็นั่งทำจนเสร็จ แล้วก็ถึงเวลาเราก็ไปเข้าแถวกัน)
ตลอดเวลาที่เข้าแถวผมหันไปมองฝั่งของม.ปลาย พวกเค้าจะเข้าแถวด้านหน้าผม ผมมองๆไปเจอกลุ่มพี่จาแล้ว มากันครบเลย แต่พี่เชหายไปไหนวะ ผมคิดว่าเค้าอยู่แถวสายมั้ง ช่วงเช้าไม่มีไรมากลางวันเลยละกัน ผมสี่คนก็ไปกินข้าวกันที่โรงอาหาร แยกย้ายกันซื้อข้าวแล้วมานั่งที่โต๊ะ โต๊ะเดียวกับพวกพี่ๆผมครับ ผมก็ยังไม่เจอพี่เชอีก ผมเลยตัดสินใจถามเลยครับ
ผม พี่จา พี่เชไม่ได้มาโรงเรียนหรอ
พี่จา อืม ทำไมอ่ะเป็นห่วงมันหรอ
ผม ป่าวว ใครจะไปเป็นห่วงเค้าล่ะ แล้วทำไมเค้าไม่มาโรงเรียนอ่ะ
พี่จา ไม่รู้ มันไม่ได้บอกไว้อ่ะ
ผม อืมๆ แล้วพี่เชนอ่ะ พี่เชได้บอกไว้มั้ย
พี่เชน ไม่นะ ตอนเช้าพี่ไปปลุกมันก็ไม่อยู่ในห้องแล้ว ไม่ได้บอกไรก่อนด้วย พี่เลยมาโรงเรียนเลย
ผม ครับๆ
หลังจากทานข้าวเสร็จได้เวลาเรียนๆๆๆจนมาถึงตอนเย็น คือมันเงียบผิดปกติอ่ะ ไม่มีพี่เชแล้วมันยังไงก็ไม่รู้ กึ่งนึงผมเป็นห่วงนะ แต่อีกกึ่งนึงผมก็โกรธอ่ะ ปากบอกว่าเป็นแฟนกันแต่ทำไมไม่ยอมบอก ปล่อยให้เป็นห่วง ผมไม่พูดพร่ำทำเพลงไร โบกรถสองแถวที่ผ่านหน้าโรงเรียนแล้วตรงไปบ้านพี่เชเลย ไม่นานก็ถึง ผมเข้าไปคือบ้านแบบเงียบ เงียบม๊ากกก เงียบกริบเลย ผมค่อยๆย่องขึ้นไปบนห้องพี่เช สักพักโทรศัพท์ผมเข้า.....พี่จา -..-
ผม โหลครับว่าไง
พี่จา กลับพร้อมพี่มั้ย
ผม ไม่ครับ พี่กลับเลย
พี่จา แล้วอยู่ไหนเนี่ย
ผม บ้านพี่เชครับ
พี่จา ไปทำไรบ้านมัน
ผม ป่าวแค่อยากมาเฉยๆ แค่นี้ก่อนนะพี่ (ตัดสาย)
พอผมเดินมาถึงห้องพี่เช ผมทำใจก่อนเข้าไปครับ พอเปิดเข้าไป คือมันเงียบมากกกก เงียบมากจริงๆ มืดตึ้ดตื๋อเลย แล้วผมก็เอื้อมไปเปิดไปไฟ แล้วมองไปรอบๆครับ ไม่อยู่นี่ หายไปไหนวะ ผมกดโทรศัพท์โทรหาเค้า ติดนะ แต่ไม่ยอมรับ ผมได้ยินเสียงครืดๆมาจากเตียง ผมเดินไปก็เห็นโทรศัพท์วางไว้อยู่ เอ้าโทรศัพท์อยู่นี่ แต่ตัวหายไปไหนวะ ผมคิดในใจ ผมรอพี่เชอยู่ในนั้นแหละ ผ่านไปครึ่งชั่วโมงก็ไม่มีแววจะโผล่มา ผมเบื่อๆเลยจะออกไปนอกระเบียง ตกใจมากครับ เห็นพี่เชยืนสูบบุหรี่อยู่หน้าระเบียง ผมเดินไปหาพี่เช พี่เค้าก็ยังไม่รู้ตัว
ผม ไม่ไปโรงเรียนทำไมไม่บอก (พี่เชสะดุ้ง แล้วค่อยๆหันมามองผม)
ผม แล้วจะสูบบุหรี่ทำไม (เดินเข้าไปแย่งแล้วทิ้งลงน้ำ)
ผม เอ้าตอบดิ ถามนะเนี่ย เป็นใบ้ไง
พี่เช เชคิดว่าเบ๊บไม่อยากเห็นเชอ่ะ
ผม แล้วทำไมถึงคิดงั้นอ่ะ
พี่เช ก็ที่เชคิดจะปล้ำเบ๊บไง แต่เบ๊บโกรธอ่ะ....เชขอโทษนะ (ก้มหน้าลง)
ผม แล้วทำไมต้องสูบบุหรี่ด้วย ไม่ชอบ!
พี่เช ขอโทษ ไม่ชอบก็จะไม่สูบแล้ว (หยิบซองบุหรี่ออกมาจากกางเกงอีกสองซองแล้วทิ้งลงขยะ)
ผม แล้วไม่ไป ทำไมไม่บอกล่ะ ปล่อยให้เป็นห่วงอยู่ได้ โทรก็ไม่คิดจะโทรมาเลยหรือไง มึงยังคิดว่ากูเป็นแฟนมึงอยู่ป่าววะเช
พี่เช เออๆๆ เชผิดเชยอมรับ ถ้าเชโทรไปแล้วเบ๊บจะรับมั้ยล่ะ ก็ไม่!!
ผม แล้วไม่คิดจะโทรมาเลยไง
พี่เช ก็ไม่รู้นี่ว่าอยากให้โทรอ่ะ (ผมเลยเดินหันหลัง)
พี่เช จะไปไหน
ผม จะเข้าไปข้างใน ร้อน!! (พูดเสร็จผมก็เข้ามาในห้อง พี่เชก็ตามผมเข้ามา)
พี่เช เบ๊บฟัง....
ผม ไม่ฟังถ้ามึงไม่ไปอาบน้ำ กูเหม็นบุหรี่
พี่เช ครับๆ
พี่เชเดินไปหยิบผ้าขนหนูแล้วเข้าห้องน้ำไป ผมรู้สึกเนือยๆไงไม่รู้เลยฟุบหลับไปบนเตียง สักพักผมรู้สึกเหมือนมีคนมากอดผม ผมลืมตาขึ้นก็พี่เชคนเดิมเพิ่มเติมคือไม่ใส่เสื้อผ้า!!!
ผม เฮ้ยยย ทำไมไม่ใส่เสื้อผ้า
พี่เช ก็ไม่ได้ไปไหนจะใส่ทำไม
ผม ไปใส่เลยๆ
พี่เช ใส่ไม ร้อน นี่ไงเชใส่บ็อกตัวเดียวพอแล้ว (ก้มลงไปมอง เออใส่จริงๆด้วย)
ผม อืม แล้วไป
พี่เช คิดว่าเชจะทำไรเบ๊บหรอ (ยิ้มกวนๆ)
ผม บ้าละๆ เออถามหน่อยดิ เมื่อคืนนี้ได้ไปนอนกอดเค้ามะ
พี่เช ทำไมคิดว่าเป็นเชอ่ะ
ผม ก็ถามพี่จาแล้ว เค้าบอกว่าไม่ได้เป็นเค้า ก็เลยมาถามเชอ่ะ
พี่เช อืมเค้ากอดเอง เค้ากลัวว่าเบ๊บจะโกรธเค้าอยู่เลยไปหา ไปถึงก็เห็นนอนอยู่เลยเข้าไปกอด เช้าๆเค้าถึงกลับมา
ผม เฮ้อออ (โล่งอก)
พี่เช ถอนหายใจทำไม
ผม นึกว่าผีดิ
พี่เชยิ้มหน่อยๆ ก่อนจะกอดผมแน่นขึ้นทำให้ผมสัมผัสสิ่งที่อยู่ในกางเกงครับ ผมรู้สึกว่ามันตั้งๆ แล้วพี่เชก็เอามาสีกับต้นขาผม
ผม เชๆ
พี่เช ครับ (หลับตาแต่ปากพูดกับผม)
ผม เงี่_นหรอ (มองหน้าผมนิ่งๆ)
พี่เช อะอืม
ผม เข้าห้องน้ำดิ
พี่เช ขอไม่ได้หรอ (มองผมอ้อนๆ)
ผม ไม่เอาาา ไปเลย ห้องน้ำๆ
พี่เช ขอได้มั้ยอ่ะ เรายังไม่เคยมีไรกันเลยนะ
ผม ที่มาคบกับเค้าเพราะเรื่องนี้หรอ
พี่เช ไม่ใช่นะ เชไม่ได้มาคบกับเบ๊บเพราะเรื่องนี้
ผม (เงียบ)
พี่เช (เงียบ)
ผม (เงียบ)
พี่เช อย่าเงียบดิ เชกลัว (ผมดันตัวเองออกจากพี่เช)
ผม จะกลับบ้านอ่ะ ไปส่งหน่อย
พี่เช อืม (ลุกไปใส่เสื้อผ้าแล้วแว๊นไปส่งผม ตลอดทางคือเงียบมาก จนมาถึงบ้าน)
ผม กลับบ้านดีๆนะ
พี่เช อืม
ยิ้มนิดๆแล้วขับรถออกไป ผมก็เดินกลับเข้าบ้านพี่จากับแม่ก็ยังไม่กลับมา ของในบ้านไม่มีไรที่เวฟแล้วกินได้เลย หิวมากๆครับ สักพักได้ยินเสียงรถตามด้วยเสียงเปิดประตู ผมคิดว่าพี่จาคงมาแล้ว
ผม พี่จา แม่กลับตอนไหนอ่ะ
พี่จา (เงียบ)
ผม พี่จาาา!!! (เดินไปหาที่โซฟา อ้าวพี่เชนี่)
ผม มาทำไรเช (ค่อยๆหันมาหาผม)
พี่เช ป่าว เห็นอยู่คนเดียวเลยมาอยู่ด้วย
ผม รู้ได้ไง
พี่เช รถไอ่จากับแม่ไม่อยู่
ผม ก็ขับออกไปแล้วนี่ ไม่กลับบ้านล่ะ
พี่เช ไม่ได้กลับ แค่ไปซื้อยำมาให้ แล้วก็จะมาอยู่เป็นเพื่อนด้วย (ยกถุงยำขึ้นมา)
ผม อืมๆ (หยิบถุงยำมาเอาไปใส่จาน แล้วยกมานั่งข้างๆพี่เช)
ผม กินมะ
พี่เช ไม่อ่ะ เดี๋ยวเบ๊บไม่อิ่ม
ผม กินเหอะ อ้ะป้อน (ลังเลนิดๆก่อนจะกินเข้าไป)
พึ่เช อั้ม
ผม หร่อยมะ
พี่เช ที่สุดครับ (ยิ้มหน้าบาน)
แล้วเราก็กินกันจนหมดเสร็จแล้วก็ขึ้มาบนห้องกัน
พี่เช เบ๊บคร้าบบบ (เดินมากอดผมจากข้างหลัง)
ผม ฮึว่า?
พี่เช ขอจูบหน่อยได้มั้ย
ผม เคยจูบไปแล้วนี่
พี่เช น้าาา นะๆๆๆ
ผม อืม
แล้วพี่เชก็ค่อยๆก้มลงมาจูบริมฝีปากผมช้าๆ แล้วค่อยๆแยงลิ้นเข้ามา เราก็แลกลิ้นกันสักพักพี่เชก็เริ่มถอดเสื้อของผม ถอดเสร็จก็ถอดของตัวเอง แล้วพี่เชเริ่มลูบตามตัวผม ผมเริ่มเคลิ้มไปกับเค้า สักพักพี่เชก็ดูดปากผมแรงขึ้นจนผมรู้สึกเจ็บ ผมก็ค่อยๆผลักพี่เชออก พี่เชก็จ้องหน้าผม
พี่เช ทำไม!!
ผม เค้ายังไม่พร้อม
พี่เช แล้วเมื่อไหร่ล่ะเบ๊บ
ผม ไว้เค้าจะบอกนะ
พี่เช อืม (เงียบไปสักพัก) งั้นเชกลับก่อนนะ
พี่เชใส่เสื้อแล้วออกไปจากบ้าน ผมก็นั่งเล่นหน้าบ้านรอทุกคนกลับมา พอตกเย็นผมก็ขึ้นไปอาบน้ำ พออาบน้ำเสร็จผมก็เดินไปนอนกับพี่จาในห้องเค้า

ข้ามมากีฬาสีเลยนะครับ
วันกีฬาสีเป็นวันที่ทุกคนรอคอยครับ นอกจากจะได้กินของฟรีแล้วยังเป็นข้ออ้างกลับบ้านดึกได้อีกด้วย 55555 พวกผมสี่คนก็ร่วมทำกิจกรรมกับสีครับ สีจะแบ่งเป็นห้องๆ ห้องพวกผมได้สีแดง ผมสี่คนก็จะแยกกันไปทำที่ตัวเองถนัดครับ ผมลงวอลเลย์ ไอ่สองลงบอล ส่วนไอ่วิวไอ่โอ๊ดลงตะกร้อ ผมขี้เกียจทำอะไรมากๆเลย แต่ก็ต้องทำเพราะเค้าบอกว่าถ้าไม่ช่วยก็ไม่ผ่านกิจกรรม เลยจำใจต้องทำ วันทั้งวันก็เรียนๆๆ ส่วนมอปลายพอพักเที่ยงก็ต้องรีบกินข้าวแล้วรีบไปประชุม ตกเย็นผมก็ต้องไปซ้อมวอลเลย์ ไม่มีการคัดตัวผมได้ลงเป็นตัวจริงเลย ได้เป็นตัวเซตครับเพราะทำไรไม่ค่อยได้ ในทีมคือผมตัวเตี้ยสุด (170นิดๆครับ) คนอื่นจะ 177อัพทั้งนั้น คนอื่นเลยมองว่าผมเหมาะกับตัวแหน่งนี้มากกว่า ผมสังเกตคนในทีมคือบีมอยู่ทีมเดียวกับผมด้วย เอาแล้วไง จะเกิดไรขึ้นมั้ยเนี่ย (ผมคิดในใจ) ผมไม่ได้คิดไรนะ เราอยู่สีเดียวกัน ต้องซ้อมร่วมกัน ไปไหนมาไหนด้วยกัน ใกล้ชิดกันเป็นอย่างนี้ตลอดหนึ่งอาทิตย์ เสาร์อาทิตย์ก็ยังต้องมาซ้อม ทำให้ผมกับพี่เชห่างๆกัน เราจะมีเวลาก็แค่คุยโทรศัพท์ จนถึงเวลาแข่ง ทีมผมชนะมาโดยตลอด แล้วเรื่องมันก็เกิดขึ้นวันจันทร์ เป็นรอบชิงชนะเลิศ ที่ต้องแข่งวันจริงครับ ผมแข่งกับทีมสีม่วงเพื่อชิงแชมป์ มาถึงเซตสุดท้ายก่อนย้ายฝั่ง พวกผมก็ย้ายกันปกติแต่ที่ไม่ปกติคือไอ่บีมจับมือผมครับ ผมไม่รู้ว่ามีคนสังเกตหรือเปล่า พอผมเห็นผมก็สะบัดมือออกดูบีมมันจะเหวอไปนิดๆครับ ผมก็ไม่ได้สนใจไร แล้วเซตนั้นเราก็แข่งกัน สุดท้ายทีมผมก็ชนะครับ พอประธานกล่าวปิดงาน รุ่นพี่ในทีมจะเลี้ยงหมูกะทะ พวกผมก็ตอบตกลงไป แต่รุ่นพี่ให้แยกย้ายไปกันเองครับ ไอ่บีมอาสาไปส่งผม ผมก็ตกลงที่จะไปกับมัน ก่อนจะไปผมก็โทรหาพี่เช โทรกี่สายๆเค้าก็ไม่รับ เป็นไรป่าวนะ ผมก็ไม่ได้เอะใจอะไรเลยเปลี่ยนเป็นส่งไลน์ไปก็แล้วกัน พอส่งเสร็จผมก็ซ้อนมอไซต์ไอ่บีมมาร้านหมูกะทะเลย ไปถึงก็เกือบๆทุ่มครับ เราก็เฮฮาปาตี้กันยัน4ทุ่มครึ่ง ผมกินกำลังเพลินๆเลย อยู่ๆก็มีมือปริศนามากระชากแขนผม เป็นใครไปไม่ได้นอกจากพี่เช
พี่เช กลับบ้าน!! (จ้องผมตาแดงกล่ำ บีบแขนผมแน่นเลย ทุกคนหันมามองผมสองคน)
ผม อะไรเนี่ย ยังไม่อิ่มเลย
พี่เช มึงยังกินมันไม่อิ่มอีกหรอ (หันไปมองไอ่บีม)
ผม อะไรๆๆ แล้วนี่กินเหล้ามาหรอ
พี่เช เออแล้วทำไม
ผม กินทำไม
พี่เช ยุ่ง!! กลับบ้าน!!
ผม อะไรวะ ไม่กลับ!!
พี่เช กูบอกให้กลับ!! (บีบผมแรงขึ้น)
บีม พี่เช ปล่อยนัมนะพี่ นัมมันเจ็บแล้ว (เดินมาแกะมือผมออกจากพี่เช แต่ไม่เป็นผลครับ พี่เชบีบแน่นกว่าเดิม)
พี่เช อย่าเสือก เรื่องของผัวเมีย (มันหน้าเหวอเลยครับ)
ผม อะไร ใครเมียเช!!
พี่เช ก็มึงไง มานี่ (ทุกคนไม่กล้ายุ่ง เพราะรู้จักประวัติพี่เชดี แล้วพี่เชลากผมมาที่รถแล้วบึ่งรถมาบ้านพี่เชเลย แล้วเค้าก็ลากผมขึ้นห้อง)
ผม เชเป็นไรเนี่ย (สะบัดมือออก)
พี่เช อยู่กับมันมึงมีความสุขมากใช่ป้ะ
ผม ใคร??
พี่เช ใครหรอ หึ!! เล่นวอลเลย์เดินจับมือกัน ซ้อนมอไซต์ไปไหนมาไหนด้วยกัน ดูท่ามึงจะมีความสุขมากสินะ
ผม ไรของเช เค้าไม่ได้คิดไร
พี่เช ไม่ได้คิดไรๆ กูบอกอย่าไปยุ่งกับมัน มึงก็ไปยุ่ง กูบอกว่าอย่าไปสนิทสนมกับมัน มึงก็ไปสนิทกับมัน นี่หรอที่มึงบอกว่าไม่ได้คิดไรอ่ะ
ผม ก็เออไง ไม่ได้คิดไร เชอย่าคิดเองเออเองได้ป้ะ เมามากก็ไปนอนไป (บีบแขนผมสองข้าง)
พี่เช กูไม่ได้คิดเองเออเอง กูเห็นแบบนั้น มึงจะให้กูคิดยังไง ให้คิดว่าอ๋ออ ไม่มีไรงั้นหรอ
ผม อย่าชวนทะเลาะได้มั้ย
พี่เช กูไม่ได้ชวนทะเลาะ ที่ห่างๆกูเป็นเพราะมันใช่ป้ะ (จ้องหน้าผม)
ผม มันไม่เกี่ยวเลย
พี่เช ไม่เกี่ยวหรอ (จ้องผมเอาเรื่อง ผมหันหลังแล้วเดินหนี พี่เชก็ดึงผมกลับมา)
ผม ปล่อยย!
พี่เช มึงจะไปไหน
ผม กูจะกลับ
พี่เช กูไม่ให้กลับ มึงคุยกับกูให้รู้เรื่องก่อน
ผม คุยเหี้ยไร มึงก็เอาแต่พูดเรื่องเนี้ย กูบอกไม่มีไรมึงก็จะให้มี ชอบหาเรื่องกู มึงเป็นโรคหรอ
พี่เช เออจะทำไม กูมันชอบหาเรื่องแล้วทำไม กูเป็นแบบนี้ก็เพราะใครล่ะ
ผม เพราะตัวมึงเอง คิดเองเออเอง มึงบ้าป้ะเนี่ย
พี่เช เออไอ่เหี้ย กูบ้าแล้วมึงมารักคนอย่างกูทำไมล่ะ
ผม ก็กูไม่คิดว่ามึงจะบ้าขนาดนี้ไง ถ้ากูรู้มึงเป็นงี้ กูก็ไม่เอามึงหรอก
พี่เช เชี้ยเอ๊ย!! (ทำลายข้าวของแล้วเดินตรงมาที่ผม จับแขนผมแล้วเหวี่ยงไปที่เตียง แล้วพี่เชก็ขึ้นค่อมผม)
พี่เช มีความสุขมากใช่ป้ะสัส
ผม อย่ามายุ่งกับกู!!
พี่เช อย่ายุ่งหรอ ทีกับมันมึงไม่เห็นพูดแบบนี้เลย ที่ห่างๆกูไปหลายวันเพราะมันใช่ป้ะ
ผม กูบอกไม่ใช่ก็ไม่ใช่ดิวะ ทำไม? มึงอยากให้มันใช่นักหรอ
พี่เช แล้วมันจริงมั้ยล่ะ
ผม โอ๊ยย ทำไมกูมีแฟนโง่อย่างี้วะ
พี่เช เออกูมันโง่ เหี้ยเอ๊ย!! (ต่อยลงที่นอน แต่เฉียดหน้าผมนิดเดียวเอง)
ผม ถ้ามึงจะต่อยขนาดนี้ มึงไม่ต่อยกูไปเลยล่ะ
พี่เช กูไม่ต่อยแฟนตัวเองหรอก
พี่เชลงไปนอนข้างๆเตียงแต่ยังจับมือผมไว้อยู่ เราเงียบกันนานพอสมควร แล้วพี่เชก็สลัดความเงียบลง
พี่เช ไม่ได้คิดไรกับมันจริงๆใช่มั้ย
ผม อืม
พี่เช โกรธเชมั้ย
ผม เรื่อง?
พี่เช ก็ที่ทำไปเมื่อกี้อ่ะ
ผม โกรธ แต่เข้าใจ (หันมาหาผม)
พี่เช เข้าใจ?
ผม อืม
พี่เช เข้าใจว่าไร
ผม ก็เชหึงเค้าไง
พี่เช อืม รู้ตัวก็ดี ทีหลังอย่าทำอีกละกัน
ผม อืมๆ สรุปเค้าผิด
พี่เช อืม ผิดที่ทำให้เค้าหึง
ผม เว่อร์ละๆ แล้วไปกินเหล้ามาตอนไหน
พี่เช ก็ตอนเห็นแฟนตัวเองซ้อนมอไซต์ไปกับผู้ชายคนอื่นอ่ะ
ผม ชิ!!
พี่เช ชิ!!
ผม ชิไร
พี่เช ชิไร
ผม อย่ากวนตีนดิ๊
พี่เช อย่ากวนตีนดิ๊
ผม ไอ่เหี้ยเช
พี่เช หล่อมากๆ (ยิ้มกวนๆ)
ผม โว๊ะ!! (ลุกขึ้นนั่ง)
พี่เช จะไปไหน
ผม ไปหาไรกิน ยังไม่อิ่มก็ลากมา แทนที่จะให้กินเสร็จก่อนแล้วค่อยชวนทะเลาะ
พี่เช บ่นๆๆๆๆๆ
ผม ไร (มองตาขวาง)
พี่เช ป๊าววว จิ้มจุ่มมะ
ผม ไม่เอาอ่ะ เชเมาอยู่ยังไม่อยากออกไปไหน เออแล้วแม่พี่กับพี่เชนอ่ะ
พี่เช อยู่ร้านมั้ง อีกสักพักคงกลับอ่ะ
ผม อ่อๆ
พี่เช แล้วจะกินไรอ่ะ
ผม ไม่กินละ ขี้เกียจเคี้ยว (นอนลงที่เดิม หยิบโทรศัพท์ขึ้นมา พี่เชแย่งผมไปอีกแล้ว)
ผม เอามานี่นะ
พี่เช จะทำไร
ผม จะโทรบอกแม่
พี่เช ไม่ต้องเชบอกแล้ว
ผม ทำไมชอบยุ่งจัง
พี่เช ถือว่าชมนะครับ (ยิ้มกวนๆ)
แล้วพี่เชก็กดอะไรไม่รู้ในโทรศัพท์ผม แล้วพี่เชก็ยื่นโทรศัพท์เค้ามาให้ผม ให้ใส่รหัสอะไรไม่รู้ตั้งสามสี่ครั้ง ในเฟสมั่ง ในเมลมั่ง เสร็จแล้วเค้าก็เอาโทรศัพท์ผมกับของเค้าไปไว้หัวเตียงครับ
ผม ทำไรอ่ะ
พี่เช ป่าวๆ
ผม อืม (เอื้อมไปหยิบโทรศัพท์ กะว่าจะเล่นเฟสสักหน่อย ทำไมเข้าไม่ได้ ผมลองอยู่สามสี่ครั้งครับ ทำยังไงก็ไม่ได้)
ผม ทำไมเล่นเฟสไม่ได้วะ (สบถกับตัวเอง)
พี่เช เชลบเอง
ผม จะลบทำไมเนี่ย!!
พี่เช ก็ไม่อยากให้คุยกับใคร ต่อไปนี้ถ้าจะติดต่อใครต้องเป็นเพื่อนเท่านั้น ห้ามเล่นโซเชียลทุกอย่าง เข้าใจมั้ย
ผม แล้วของตัวเองล่ะ ห้ามแต่คนอื่น
พี่เช ก็ปิดไปแล้วไง แล้วต่อไปก็สลับโทรศัพท์กันใช้เข้าใจ๊
ผม แล้วจะโทรหาแม่หาคนอื่นยังไงล่ะ
พี่เช เชเมมเบอร์ไว้ให้แล้ว
ผม ทำไมเจ้ากี้เจ้าการจังวะ
พี่เช ก็ไม่อยากให้ไปยุ่งกับใครนี่
ผม นั่นเหตุผล (มองหางตา)
พี่เช ครับ (ทำหน้ากวนๆ)
ผมลุกขึ้นไปอาบน้ำเสร็จแล้วพี่เชก็ต่อ แถมเตรียมชุดให้ผมด้วย แต่งตัวเสร็จผมก็ล้มตัวลงนอนบนเตียงสักพักพี่เชก็ลงมานอนข้างๆ

by **Numjaaa9** Tue Aug 23, 2016 5:59 pm

ผม มองไร (พี่เชมองหน้าผม)
พี่เช งอลหรอ
ผม ไม่ ได้ งอล!! (เน้นคำ)
พี่เช เอาดีๆดิ
ผม โว๊ะ (นอนคุมโปง อยู่ๆพี่เชก็มุดเข้ามา)
พี่เช ทำไรอ่ะ
ผม เล่นไอจีมั้ง
พี่เช เชลบไปแล้วเล่นได้ไง
ผม อย่ากวนได้มั้ยเนี่ย (โยนโทรศัพท์ไปที่หัวเตียง)
พี่เช โกรธไรเชป่าว
ผม ไม่ได้โกรธ (กัดฟันพูดจะรู้มั้ยน้าว่าประชด)
พี่เช อืมก็ดี งั้นมานอนกันๆๆ (ดึงผมไปกอดเฉย)
ผม ปล่อยย!!
พี่เช ทำไม
ผม รำคาน
พี่เช รำคานไรเช
ผม โว๊ะ!! นอนห่างๆไปเลย ไม่ต้องมายุ่ง นอนใครนอนมัน จบนะ ฝันดี!!
พูดเสร็จผมก็นอนหันหลัง สักพักผมก็หลับไป ตื่นเช้ามา วันนี้ผมตื่นสายหน่อยครับ ประมาณ11โมงคนข้างๆก็ไม่อยู่ครับ ตื่นมาก็หิว ผมเดินไปล้างหน้าล้างตาแล้วออกมาเจอพี่เชกำลังเก็บเสื้อผ้าเข้าตู้ครับ แต่เสื้อผ้าดูคุ้นๆแฮะ
ผม ทำไรอ่ะ
พี่เช เล่นฮ็อกกี้อยู่มั้งถามได้
ผม กวนตีน (เดินผ่านพี่เช อยู่ๆเค้าก็จับขาผมเอาไว้)
ผม ทำไม
พี่เช จะไปไหน
ผม กลับบ้าน
พี่เช กลับทำไม ต่อไปนี้เบ๊บต้องอยู่นี่ เข้าใจ๊!!
ผม อย่าเว่อร์ได้มะ
พี่เช ไม่ได้เว่อร์ (ยื่นชุดนักเรียน นี่มันชุดนักเรียนผมนี่)
ผม ยังไงเนี่ยเช
พี่เช อะไรยังไง (ทำหน้าตาย)
ผม ชุดนักเรียนคืออะไร
พี่เช ก็ต่อไป เบ๊บต้องมาอยู่กับเค้า เข้าใจมั้ย
ผม ได้ไง แล้วแม่เค้ายอมหรอ
พี่เช ยอมดิ แถมช่วยเชเก็บเสื้อผ้าด้วย
ผม อะไรวะเนี่ย แล้วจะให้เค้ามาอยู่นี่ทำไม บ้านเค้าก็มี
พี่เช เราเป็นแฟนกัน ต้องอยู่ด้วยกันดิ
ผม ไม่จำเป็นป้ะ
พี่เช จำเป็นดิ
ผม ไม่จำเป็น
พี่เช จำเป็นครับ
ผม โว๊ะ!! แล้วทำไมแม่เค้าถึงยอม
พี่เช เชก็บอกเรื่องของเราแค่นั้น (ก้มหน้าเก็บผ้าต่อ)
ผม บอกเรื่องของเรา เรื่องไร!! (เตะหลังพี่เชเบาๆ)
พี่เช ก็บอกไปว่าเราเป็นแฟนกันไง แม่เบ๊บไม่ว่าด้วยนะ แถมยังให้เราคบต่ออีก (พูดหน้าตายยักไหล่ไม่ใส่ใจ เอาแล้วไง จะเชื่อที่พี่เค้าพูดดีมั้ยเนี่ย)
ผม (เงียบ)
พี่เช โกรธป่าว (หันมาหาผม)
ผม เคืองๆ
พี่เช ฮั่นแน่ะ (มองกวนๆ)
ผม อย่ากวนตีน ไม่ชอบ (ล้มลงบนเตียง พี่เชก็ลุกมานอนทับผม)
ผม ทำไปเพื่อไร
พี่เช แค่อยากให้มาอยู่ด้วยกัน ก็แค่นั้นเอง
ผม มันไม่ดูวุ่นวายไปหน่อย ทำไรคิดจะบอกกันบ้างป้ะ ไม่ใช่อยากทำไรทำก็ทำ
พี่เช เออๆๆ ขอโทษๆ วันหลังทำไรจะบอกก็แล้วกัน
ผม แล้วจะขึ้นเสียงทำไมวะเนี่ย (ผลักพี่เชออกแล้วเดินมาหน้าระเบียงเพื่อสงบสติ ไม่อยากทะเลาะกับแม่ง แต่ก็อยู่ได้ไม่นานหรอก ร้อนน!! ผมเลยเดินกลับเข้าไปในห้อง)
ผม เฮ้ยไอ่เหี้ย!!
พี่เช ไม่ใช่เหี้ย เชเอง (พี่เชนั่งกอดเข่าอยู่หลังม่านครับ ใครไม่ตกใจก็บ้าละ ผมก็คิดว่าผี)
ผม มานั่งทำไรตรงนี้
พี่เช ก็อยากคุยด้วย แต่ไม่กล้าอ่ะ คิดว่าโกรธอยู่ ยังโกรธเชอยู่มั้ย
เงยหน้ามองผม ผมมองนิ่งๆแล้วเดินเข้าไปอาบน้ำ อาบเสร็จก็ออกมาแต่งตัว
พี่เช เชเตรียมเสื้อผ้าให้ อ้ะ (ยื่นชุดมาให้ผม ผมเดินเลี่ยงแล้วไปหาชุดใหม่ในตู้มาใส่ เสร็จแล้วก็ลงมานั่งโซฟาข้างล่าง ไม่นานพี่เชก็ลงมานั่งข้างๆผม)
พี่เช ยังโกรธอยู่หรอ
ผม (ไม่ตอบ)
พี่เช อย่าเงียบดี้ ขอโทษ!! (เอามือมาสะกิดผม)
ผม รำคาน อย่ามายุ่งดิ๊ (จะเดินหนี พี่เชก็ดึงผม จนผมล้มทับเค้า)
พี่เช คุยกันก่อนดิ
ผม คุยไรอีก
พี่เช โกรธเชมากเลยหรอที่ทำแบบนี้อ่ะ
ผม เออ เชตั้งแต่เมื่อวานแล้วนะที่เป็นแบบเนี่ย ชอบทำตามใจตัวเอง ไม่ถามคนอื่นบ้างเลย
พี่เช อืมขอโทษ ก็คนมันหึงนี่
ผม ไร้สาระ แล้วเฟสก็เหมือนกันจะปิดทำไม ไลน์ด้วย โน่นนั่นนี่ของเค้าเชก็ปิดหมด
พี่เช ก็เชไม่อยากให้คุยกับใครนี่ ดูแต่ละคนทักมาดิ๊ แม่งมีแต่พวกม่อๆ
ผม ม่อแปลว่าไร
พี่เช ก็พวกที่หวังแต่ได้แต่ไม่ได้รักไง
ผม แต่เค้าเป็นผู้ชายนะ
พี่เช เออนั่นแหละ ก็เบ๊บน่ารักขนาดนี้ผู้ชายที่ไหนเค้าก็จีบวะ เชยังจีบเลย (จ้องหน้าผม เขินนะครับ แต่เก็บอาการไว้ก่อน 5555)
ผม เชกล้าขึ้นเสียงใส่เค้าหรอวะ
พี่เช ขอโทษ (ก้มหน้ากอดเอวผม)
พี่เช แล้วจะหายโกรธเชได้ยัง
ผม อืม ขี้เกียจโกรธละ อยากกินอะไรหวานๆอ่ะ พาไปกินหน่อยเดะ
พี่เช รับทราบครับ
แล้วพี่เชก็พาผมมาร้านขนมหวานร้านนึงครับ อยู่แถวถนนชื่อดังของที่นั่นครับ พี่เชก็ลากผมเข้าไปในร้านแล้วก็สั่งๆอะไรของเค้าไม่รู้ครับ ผมไม่ได้สนใจอะไร จนพนักงานเดินไป
ผม สั่งไรไปมั่งอ่ะ
พี่เช นมเย็นปั่น โกโก้ปั่น เค้กสตรอเบอรี่ เค้กโกโก้แล้วก็ฮันนี่โทส
ผม ชอบโกโก้หรอ
พี่เช อื้ม
ผม ไม่ได้ชอบเค้าใช่ป้ะ (มองนิ่งๆ)
พี่เช เกี่ยวกันหรอ (มองผมงงๆ)
ผม ก็เชชอบโกโก้ไม่ได้ชอบเค้านี่ (ปั่นประสาทพี่เชเล่นครับ 55555)
พี่เช เฮ้ยมันไม่เกี่ยวกัน โกโก้มันของกิน มันไม่เกี่ยวอะไรกับเบ๊บเลยนะ
ผม แล้วเค้ากินไม่ได้หรอไง (จ้องหน้า)
พี่เช ไม่ใช่อย่างนั้น เบ๊บก็กินได้ แต่เค้าหมายถึงของหวานที่มันกินได้อ่ะ มันไม่เกี่ยวกันๆ (ขมวดคิ้ว)
ผม (เงียบ)
พี่เช โกรธเชหรอ
ผม ไม่มีไร แกล้งเล่นเฉยๆ (ยักไหล่ไม่ใส่ใจ)
พี่เช เอ้าาา โห่...ก็นึกว่าโกรธ
ผม ฮิฮิ
พี่เช เออขำไปเหอะ ได้แกล้งเชนี่ (สักพักของมาเสิร์ฟครับ)
พี่เช โหพี่ มาเสิร์ฟเองเลยหรอ
? ย่ะ แล้วนี่ใครอ่ะ
พี่เช อ๋อนัมครับแฟนผม นัมนี่พี่ดี้นะพี่เพื่อนเชเอง
ผม หวัดดีครับพี่ดี้
พี่ดี้ นี่หรอแฟน น่ารักเชียว เห็นแล้วคิดถึงน้องพี่อีกคนเลย
พี่เช ใครครับพี่
พี่ดี้ น้องแถวบ้านน่ะ เล่นกับพี่ตั้งแต่เด็กๆ แต่ไม่ได้เจอกันนานละ เอองั้นพี่ไปทำงานก่อนนะ (แล้วพี่ดี้ก็เดินไป)
ผม รู้จักกันด้วยหรอ
พี่เช ก็พี่ไอ่เดฟไง ที่เราเจอเมื่อครั้งโน้นอ่ะ (ผมก็นั่งคิดครับ)
ผม อ๋อพี่เดฟ ที่หล่อๆป้ะ
พี่เช เอออ (ลากเสียงยาวแล้วมองผมนิ่งๆ)
ผม แล้วพี่เดฟเรียนที่ไหนอ่ะ
พี่เช ต่างจังหวัดโน่น
ผม อืมๆ
พี่เช ถามทำไม สนใจ? (จ้องหน้าผม)
ผม อืมหล่อดี ขาวด้วย แถมดัดฟันอีก ไม่เหมือนคนบางคน ดำก็ดำ (เหล่มองพี่เช)
พี่เช ก็เชเรียนรด.นี่ เมื่อก่อนเบ๊บก็เห็นว่าเชขาว
ผม แต่ยังไงพี่เดฟก็หล่อกว่า
พี่เช เบ๊บบบบ!! (ลากเสียงยาว)
ผม โห่....ล้อเล่น จริงจังไปได้
ตักเค้กเข้าปาก พี่เชก็ยังไม่เลิกมองผม
ผม อะไร
พี่เช ป่าว (ยังไม่เลิกมอง)
ผม มีไรติดหรอ (หันซ้ายขวา)
พี่เข ป่าว
ผม แล้วมองทำไม
พี่เช อยากมองไม่ได้ไง
ผม เอออยากมองก็มองไปเหอะ
ผมไม่สนใจพี่เชละ หันมาสนใจเค้กตรงหน้าดีกว่า ผมกินไปเรื่อยแล้วสายตาก็มาหยุดที่พี่เช พี่เค้าก็ยังไม่เลิกมองผมอีก
ผม ยังไม่เลิกมองอีก
พี่เช กินเหมือนเด็กๆเลยเบ๊บอ่ะ
ผม มันเปอะหรอ (เอามือปาดๆปาก)
พี่เช ป่าว ก็แค่อยากมอง (เขินนะเว้ยมองอยู่ได้)
ผม โอ๊ยยอิ่มจัง พี่ครับเก็บตังค์ครับ
พี่พนักงานก็มาเก็บตังค์พี่เชก็จ่ายไป
พี่เช เดินเล่นแถวนี้มั้ย
ผม มีไรน่าเดินอ่ะ
พี่เช ไม่รู้ดิ อีกแปปนึงมช.ก็เลิกเรียนละ
ผม เฮ้ยจริงอ่ะ ดีๆๆ จะได้ดูผู้ชายมช.
พี่เช เบ๊บบ เลิกกวนประสาทเชสักทีได้มั้ย
ผม เออขอโทษคร้าบบ!!
พี่เชมาจับมือผม แล้วเดินไปหน้าตาเฉย
ผม เยอะไปละๆ
พี่เช เยอะไร แฟนกันจับมือกันแค่เนี้ย แล้วเป็นไรทำไมต้องหน้าแดงด้วย
ผม แดงบ้าไรล่ะ
พี่เช ก็เห็นอยู่ว่าแดง (เอานิ้วมาจิ้มแก้มผม)
ผม อาไรๆ ไปๆๆ ไปหาไรกินกัน (เขินมากครับ ไอ่พี่บ้านี่บทจะหวานก็หวาน บทจะโหดก็......ไร้คำบรรยาย)
พี่เช เมื่อกี้พึ่งบอกอิ่มเองนะ (มองผมกวนๆ)
ผม เออก็หิวอีกนี่ ร้านนี้เสื้อผ้าสวยจัง ไปดูกันป้ะ
ลากพี่เชเดินเข้าร้านขายเสื้อครับ สวยมากๆเลย แล้วก็มีพี่ที่ร้านเป็นผู้ชายครับเดินมาแนะนำโน่นนั่นนี่สารพัดจะแนะ เราก็คุยกันถึงเสื้อผ้ากันครับแต่พอผมเงยหน้าไปหาพี่เช หายไปแล้วครับ หายไปไหนของเค้านะ ผมออกมาหน้าร้านก็เห็นพี่เชนั่งอยู่ฟุตบาทหน้าร้าน

by **Numjaaa9** Tue Aug 23, 2016 6:02 pm

ผม มานั่งทำไรตรงนี้ ไม่เข้าไปข้างในอ่ะ
พี่เช ไม่อ่ะ (เดินหนีผม)
ผม เป็นไร
พี่เช เชไม่ชอบสายตาไอ่นั่นอ่ะ
ผม ทำไม เค้าก็ดูเป็นมิตรดีออก
พี่เช หรอออออ มิตรหรอ
ผม หึง?? (พี่เชหันมามองผม)
พี่เช อืม
ผม หึงไรไร้สา.....
พี่เช โอ๊ยย!!!
ผม เช!!!
พี่เชโดนใครก็ไม่รู้ เป็นกลุ่มผู้ชายไล่ตีกัน พี่เชโดนพวกนั้นชนแล้วหัวไปฟาดเข้ากับเสา ผมเรียกพี่เชยังไงก็ไม่ตื่นครับ สงสัยสลบไปแล้ว ผมรนไปหมด เลือดพี่เชก็ไหลเต็มเสื้อผมเลย ผมทำไรไม่ถูกเลยโทรหาสองครับเพราะมันอยู่ใกล้สุดสักพักมันก็มาแล้วช่วยผมพยุงพี่เชไปที่รถแล้วไปโรงบาลกันครับ ไปถึงหมอก็เอาเข้าห้องฉุกเฉินครับ มันเกิดขึ้นเร็วมากเลย กลัวพี่เชจะเป็นไร แต่เข้าไปตั้งชั่วโมงกว่าแล้วหมอก็ยังไม่ออกมาครับ ไอ่สองก็ปลอบผมอยู่ข้างๆ ผมก็เอาแต่ร้องไห้กลัวเค้าจะเป็นไร สักพักก็มีคนมาสะกิดหัวผมครับ เป็นพี่เช ผ้าพันรอบหัวแถมโดนปิดตาอีก ผมเห็นพี่เช ผมก็พุ่งเข้าไปกอดพี่เชทันทีเลย
ผม เชเป็นไงมั่งอ่ะ เค้าเป็นห่วงแทบแย่ เจ็บตรงไหนป่าว ฮือๆๆ
พี่เช เชไม่เป็นไร
ผม ทำไมต้องปิดตาด้วยอ่ะ
พี่เช สงสัยตอนกระแทกโดนเสามั้ง (ผมเข้าไปกอดพี่เชอีกรอบ)
พี่เช ไม่ร้องนะครับคนดี
ผม ก็เป็นห่วงนี่ แล้วหมอบอกอีกกี่วันหายอ่ะ
พี่เช เป็นอาทิตย์
ผม โหอย่างนี้ก็นานเลยดิ
พี่เช มั้ง!! ป้ะ กลับบ้านกัน (โอบไหล่ผมแล้วหันไปหาไอ่สอง)
พี่เช ขอบใจมากเว่ยสองที่มาส่งพี่
สอง ไม่เป็นไรครับพี่ แต่พี่เคลียกับพี่เจนให้ผมด้วยนะพี่
พี่เช ไม่มีปัญหาเว่ยไอ่น้อง
ผม เดี๋ยวนะมึง กูรู้ว่ามึงมีแฟน แต่เป็นพี่เจนเองหรอ
สอง เออ
ผม ไม่คิดจะบอกเพื่อนเลยหรือไง
สอง ยังไม่ถึงเวลาเว้ยย (ยิ้มแล้วบิดไปมา)
ผม เออสัส
พี่เช งั้นพี่กลับบ้านก่อนนะ
สอง บายครับพี่ เจอกันวันศุกร์
พี่เช เออๆ (พี่เชก็พาผมมาที่ลิฟต์ครับ)
ผม เจอวันศุกร์? (หันไปถามพี่เช)
พี่เช ก็โรงเรียนเราเปิดเรียนวันศุกร์ไง เบ๊บไม่รู้หรอ
ผม รู้ เมื่อกี้ไง
พี่เช โถ่ววว
เราสองคนก็โบกรถแถวนั้นแล้วไปเอารถที่ร้านพี่ดี้ครับแล้วพี่เชก็ขับรถกลับบ้าน พอถึงบ้านผมก็เช็ดตัวให้พี่เช เพราะหมอสั่งห้ามอาบน้ำครับ พอผมเช็ดตัวเสร็จพี่เชก็แต่งตัวแล้วผมก็เข้าไปอาบน้ำเสร็จแล้วก็มานอนข้างๆพี่เช พี่เชก็ดึงผมไปกอดครับ
ผม ปวดแผลอยู่มั้ย
พี่เช ปวดนิดหน่อยอ่ะ
ผม ถ้าไม่ไหวบอกเค้านะ จะได้พาไปหาหมอ
พี่เช ขับรถเป็นหรอเราอ่ะ
ผม ไม่อ่ะ เดี๋ยวให้เชนั่งแล้วเค้าก็เข็นไง
พี่เช จะลำบากทำไม เชไม่เป็นไรง่ายๆหรอก เอาเบ๊บยังได้เลย
ผม อะไรนะ (มองตาขวาง)
พี่เช ป่าวจ้าๆ
หลังจากนั้นผมกับพี่เชก็ดำเนินชีวิตกันมาตามปกติครับ มีทะเลาะบ้างนิดๆหน่อยๆแต่ไม่ถึงขั้นรุนแรงไรมากครับจนมาถึงวันเคาท์ดาวน์ครับ วันนั้นพี่เชพาผมขึ้นไปเคาท์ดาวน์บนดอยกันสองคน
พี่เช เบ๊บหนาวมั้ย
ผม ไม่ครับ นิดหน่อยๆ
แต่สั่นไปทั้งตัวแล้ว พี่เชก็เอาผ้าพันคอของเค้ามาใส่คอผม
พี่เช เชรู้ว่าหนาว เอามือมานี่มา (ผมยื่นมืไปให้พี่เชก็คว้าไปแล้วเอาไปเป่าครับ)
ผม เช เค้าไม่ไหวแล้วอ่ะ
พี่เช เรากลับบ้านกันมั้ย
ผม ไม่เคาท์ดาวน์หรอ
พี่เช เราไปเคาท์กันที่บ้านสองคนก็ได้
ผม เอางั้นหรอ
พี่เช อืม สั่นอย่างกะเจ้าเข้า จะอยู่ให้แข็งหรอไง
ผม บ้า!!
แล้วผมกับพี่เชก็กลับบ้านกัน อดเคาท์ดาวน์กันบนดอยเลย พอมาถึงบ้านผมล้มตัวลงบนเตียงเลย ไม่อาบละน้ำอ่ะ หนาวชิบเป๋งเลย พี่เชก็เดินไปปิดไฟแล้วลงมานอนกอดผมจากข้างหลัง เอาหน้าซุกที่ซอกคอผมครับ มันสยิวๆยังไงไม่รู้
พี่เช เบ๊บ เรารู้จักกันมานานยัง
ผม ก็ครึ่งปีกว่าแล้วนะ
พี่เช แล้วเราคบกันมากี่เดือนแล้วอ่ะ
ผม 3เดือนกับอีก12วัน ถามทำไมหรอ
พี่เช เราก็รู้จักกันมานานแล้วเนาะ คบกันมาก็สองเดือนกว่าแล้ว เชก็ปรับปรุงตัวเองให้เบ๊บเห็นทุกอย่างทั้งเรื่องชกต่อย ชอบหาเรื่องคนอื่น เชก็ไม่ทำแล้ว
ผม อืม ดีแล้วทำไมอ่ะ
พี่เช เชขอได้มั้ย
ผม ขอไร
พี่เช ขอ....อย่างว่าอ่ะ เราไม่เคยมีไรกันเลยนะ
ผม เค้ายังไม่พร้อมอ่ะ เชเข้าใจใช่มั้ย
พี่เช ไม่ให้เชจริงๆหรอ (ผมใจสั่นเลยครับ พี่เชพูดน้ำเสียงสั่น ผมยังไม่พร้อมจริงๆนี่)
ผม อืม เค้ายังไม่พร้อมอ่ะ
พี่เช แล้วเมื่อไหร่จะพร้อมล่ะ
ผม แล้วเค้าจะบอกนะ
พี่เชดูหงุดหงิดมากเลยแต่ก็ได้แค่กอดผมแล้วเอาหน้าซุกไว้อย่างนั้นแหละครับ ผมดูเหมือนผิดยังไงก็ไม่รู้ที่ไม่ให้พี่เช ก็คนมันไม่เคยนี่หว่า ใครจะกล้าล่ะ ไม่เคยลองกับผู้ชายด้วย (ผู้หญิงผมก็ไม่เคยนะ 55555) แล้วพี่เชก็นอนกอดผมยันเช้าครับ วันนั้นเป็นวันอังคาร โรงเรียนผมให้หยุดยาว

มาต่อให้แล้วนะครับบผม

by **Darkman** Tue Aug 23, 2016 7:40 pm

ติดตามนะครับ

by HaWaithix Tue Aug 23, 2016 10:36 pm

ต่ออีกๆๆ

by **Numjaaa9** Thu Aug 25, 2016 12:51 am

นัมเปลี่ยนไลน์ใหม่ละน้าาา ไอดีไลน์คล้ายๆไอดีเว็ปนี้เน่อ แอดคุได้คร้าบบบ ^^

by HaWaithix Thu Aug 25, 2016 11:37 am

มาต่ออีกนะนัม><

by **Numjaaa9** Thu Aug 25, 2016 7:08 pm

เช้าวันอังคาร วันที่ 1 มกราคม 2557 ผมจำได้ไม่เคยลืม

ตอนนั้นก็เกือบเที่ยงละครับ พี่เชยังคงนอนกอดผมอยู่เหมือนเดิม พอผมขยับตัว พี่เชกลับกระชับกอดผมแน่นกว่าเดิม ผมหมุนตัวหันไปหาพี่เช หน้าเราใกล้กันมากครับ ผมไม่เคยสังเกตหน้าพี่เชแบบใกล้ๆอย่างนี้มาก่อนเลย พี่เชตอนหลับน่ารักดีครับ เหมือนเด็กเลย

ผม เช เช!!
พี่เช ฮึ!! (ลืมตาขึ้นมามองผม)
ผม ตื่นได้แล้วเช้าแล้ว
พี่เช อืมๆ

กอดผมแน่นขึ้นแล้วหอมแก้มผมหนึ่งที ผมก็ปล่อยให้พี่เชกอดไป

ผม ไม่เมื่อยหรอ
พี่เช เมื่อยไร
ผม ก็กอดเค้าทั้งคืน แล้วให้เค้านอนไหล่อีกอ่ะ
พี่เช ไม่อ่ะ เชชอบ
ผม ไปอาบน้ำก่อนนะ (ลุกออกจากตัวพี่เช)
พี่เช อาบด้วยได้มั้ย
ผม ไม่เอา อาบใครอาบมันดิ
พี่เช ทำไมหวงตัวจังวะ แค่อาบน้ำด้วยแค่เนี้ยก็ไม่ได้
ผม เช!!! (ลากเสียงยาว)
พี่เช ก็ได้คร้าบบบ!!

ผมก็เข้าไปอาบน้ำ อาบเสร็จพี่เชก็เข้าไปอาบต่อ เหมือนเดิมครับ พี่เชคอยเตรียมเสื้อผ้าให้ผมตลอดเลย ผมเลยเตรียมให้พี่เค้าบ้าง สักพักผมได้ยินเสียงโทรศัพท์ของผมครับ บีมโทรมา ผมยังติดต่อกันอยู่ครับ ในฐานะเพื่อนนะ

ผม ฮัลโหลว่าไงบีม
บีม นัม ออกมาซื้อของเป็นเพื่อนหน่อยดิ
ผม ที่ไหน
บีม เซ็นๆ มึงอยู่ไหนอ่ะ
ผม บ้านดิ
บีม บ้านอยู่ไหนกูไปรับ
ผม นานป่าววะ
บีม ไม่หรอกแปปเดียวๆ ทำไมวะ
ผม ป่าวๆ
บีม แล้วให้กูไปรับไหนอ่ะ
ผม เอ่อองั้นมึงมาปากซอย......นะ เดี๋ยวกูออกไปรอ
บีม เออๆ (วางสายไป)

ผมเขียนเล็กเชอร์ว่า "ไปธุระกับเพื่อน" แล้วแปะไว้ที่กระจกแล้วผมก็ออกมาเลยโดยที่ไม่ได้เอาโทรศัพท์มา เอามาแค่กระเป๋าตังค์ใบเดียว (ผมกับพี่เชใช้กระเป๋าตังค์ใบเดียวกันครับ) แล้วผมก็วิ่งไปรอไอ่บีมหน้าซอย สักพักบีมก็มาแล้วเราก็ไปเซ็นกัน ไปถึงเราก็เดินเล่นกันครับ

ผม บีมจะมาซื้อไรอ่ะ
บีม รองเท้าอ่ะ เอาไว้ใส่ตอนเล่นวอลเล่ย์
ผม อ่อๆ ไปดูกันเลยป้ะ
บีม เออไปดิ
แล้วผมกับไอ่บีมก็เดินไปร้านขายรองเท้าครับ ยี่ห้อไรสักอย่างนี่แหละที่นักวอลเลย์ชอบใส่อ่ะครับ ผมจำไม่ได้ละ
บีม มึงช่วยเลือกหน่อยดิ
ผม มึงใส่มึงก็เลือกเองดิ
บีม ถ้ากูเลือกเอง กูจะให้มึงมาเป็นเพื่อนกูทำไมล่ะ
ผม อาๆๆ มึงเลือกสีไรอ่ะ
บีม ม่วงกับดำอ่ะ มึงว่าสีไรดี
ผม กูว่าสีแดงอ่ะ เหมาะกับมึงดี
บีม นี่อ่ะหรอ (หยิบขึ้นมา ผมก็เอื้อมไปหยิบ)
ผม เหมาะดีนะกูว่า 55555 (เอาไปเทียบหน้ามัน)
บีม เชี้ยนัม!! นี่หน้ากูไม่ใช่ตีน
ผม เอ้าหรอ เห็นมีหัวเหมือนกัน 55555
บีม กวนตีนจริงๆมึง สรุปสีแดงนะ
ผม อืมๆ

บีมมันก็เดินไปจ่ายตังค์ครับ ผมก็มารอมันหน้าร้าน สักพักมันก็ออกมา

บีม หาไรกินกันมั้ย
ผม อืมม ไม่ดีกว่า กูต้องรีบกลับอ่ะ
บีม น่านะๆๆ แปปเดียว กินเป็นเพื่อนกูหน่อยนะ กูยังไม่ได้กินข้าวเช้าเลย
ผม เอางั้นอ่ะ
บีม เออกูเลี้ยง
ผม จัดไปครับ
บีม สัส เห็นแก่ของฟรีจริงมึง
ผม เอองั้นกูกล้บ (งอล หาว่าเราชอบของฟรี.....ก็จริงไม่เถียง 55555)
บีม โอ๋ๆๆกูล้อเล่น มาๆจะกินไรอ่ะ
ผม เอ็มเคดีกว่า อยากกินเป็ดย่างอ่ะ
บีม จัดไปครับ

ผมกับบีมก็มุ่งสู่ประตูแดนของกิน 55555 ผมสั่งขอไปไม่เยอะเท่าไหร่ครับ เล่นเอาเต็มโต๊ะไปหมดเลย พอของมาเราก็ผลัดกันแกล้งบ้างครับ มันจะป้อนผม ผมก็อ้าปากรอมันก็ดึงลงข้างล่างจนหน้าผมจะทิ่มกับน้ำจิ้มอยู่ละครับ ผมดูเวลาแล้วกว่าจะกินเสร็จก็ล่อไปบ่ายสามละครับ พี่เชเอาผมตายแน่เลย

ผม บีมนี่บ่ายสามแล้วอ่ะ
บีม จะกลับเลยมั้ยล่ะ
ผม อืมกลับเลยๆ
บีม ป้ะไปกัน ให้กูไปส่งไหนอ่ะ
ผม กูก็ไม่รู้อ่ะ ปากซอยที่เดิมละกัน
บีม อืมๆ
? สนุกมากใช่ป้ะ
ผม เช!! (พี่เชจ้องผมกับไอ่บีมตาแดงกล่ำเลย)
บีม พี่เชคือว่า.....
พี่เช มึงหุบปากไปเลย (ชี้หน้าบีม)
ผม เชเป็นไรเนี่ย (พี่เชคว้าข้อมือผม)
พี่เช มึงกับกูเคลียกันอีกยาว (ลากผมออกมา)
บีม นัม
ผม (ส่ายหัว ประมาณว่าไม่เป็นไร)

แล้วพี่เชก็ลากผมมาที่รถแล้วขับรถกลับบ้านครับ พี่เชขับเร็วมากจนผมกลัว พอถึงบ้านพี่เชก็ลากผมเข้ามาในห้องแล้วเหวี่ยงผมจนผมล้มไปกองกับพื้น

ผม เช เค้าเจ็บนะ
พี่เช กูไม่เจ็บกว่าหรอ กูออกมากูก็ไม่เห็นมึงให้กูคิดไง
ผม ก็บอกแล้วไง
พี่เช มึงเขียนแค่ว่าไปธุระกับเพื่อน เพื่อนคนไหนล่ะ กูไปเจอมึงกับไอ่บีมเนี้ยนะ กูเคยบอกมึงว่ายังไง อย่าไปยุ่งกับมันใช่มั้ย
ผม บีมก็เพื่อนเค้าป่าววะ
พี่เช ก็กูไม่ให้ยุ่งไง มึงไม่เข้าใจหรอวะ (บีบแขนผมสองข้างแล้วดึงขึ้น)
ผม แล้วทำไมล่ะ
พี่เช กูบอกแล้วไง ไปกับมันไปได้ แต่ต้องมีกูไปด้วย
ผม แค่ไปซื้อของแปปเดียว
พี่เช แปปเหี้ยไรตั้ง4ชั่วโมง
ผม ก็แปปเดียวป้ะล่ะ
พี่เช อย่าเถียงกูได้ป้ะ (ผลักผมลงพื้น)
ผม ไอ่เหี้ย มึงเห็นกูเป็นคนรึป่าว เดี๋ยวผลักเดี๋ยวเอากูขึ้นแล้วผลักกูอีก มึงบ้าหรอวะไอ่เหี้ยเช
พี่เข เออกูบ้า กูบ้าจะตายอยู่แล้วที่เห็นแฟนตัวเองไปยุ่งกับคนอื่นอ่ะ
ผม ก็กูบอกแล้วไงว่าเป็นเพื่อนกันเฉยๆ มึงอย่าคิดมากได้ป้ะ
พี่เช ทิ้งกูอยู่บ้าน มึงหายไปไหนไม่รู้ แค่เขียนบนกระดาษว่าไปธุระ โทรศัพท์ก็ไม่เอาไป จะให้กูคิดยังไงวะ
ผม ก็ไม่ต้องคิดไงไง
พี่เช ไอ่เหี้ยเอ๊ย ถ้ากูหายไปมึงจะเป็นห่วงกูมั้ย
ผม ไม่!!
พี่เช ไม่หรอๆ (ดึงผมขึ้นแล้วโยนผมลงเตียง แล้วพี่เชมันก็ขึ้นคร่อมผม)
พี่เช ได้ยากมากใช่ป้ะมึงอ่ะ วันนี้มึงเสร็จกูแน่ (พี่เชเริ่มไซค์ที่ซอกคอผม)
ผม ไอ่เหี้ยปล่อยกูนะเว่ย ไอ่เหี้ยเช!!

พี่เชเลื่อนมาดูดปากผมแล้วกัดริมฝีปากผม ผมรู้สึกเหมือนเลือดจะออกเลยครับ พี่เชแม่วทั้งบดทั้งขยี้ปากผมชาไปหมด

ผม ไอ่เอี้ยเออ ฮือๆๆ อ่อนอูๆ

พี่เชไม่ยอมปล่อยผมแถมยังจัดผมแรงกว่าเดิมอีก ผมทั้งดิ้นทั้งร้องไห้ มันเสียความรู้สึกจริงๆครับ ตอนนั้นผมกลัวมากๆเลย กลัวว่าพี่เชจะปล้ำผมจริงๆ ผมสู้แรงพี่เชไม่ได้หรอกครับ พี่เชตัวใหญ่กว่าผมอีก ผมเลยหยุดดิ้นเพราะเริ่มหมดแรง แล้วเอาแต่ร้องไห้ สักพักพี่เชก็หยุดทำทุกอย่างแต่ยังไม่ปล่อยผม แล้วค่อยๆเงยหน้าขึ้นมามองผม

ผม อยากทำกู ทำเลยดิ ทำเลยๆ ไอ่เหี้ย ฮือๆๆ
พี่เช มึงท้ากูเองนะ
ผม เออเอาเลยไอ่เหี้ย กูท้า ทำเลยดิสัส!!

พี่เชก้มลงมาแล้วบดปากผม ทั้งดูดทั้งกัดทั้งขบ แล้วเลื่อนหน้ามาที่หูผมแล้วเลียอยู่แถวๆนั้น สักพักเลื่อนลงมาดูดที่ซอกคอผม ทั้งกัดทั้งขบจนผมรู้สึกได้เลยว่ามันต้องเป็นรอยแน่ๆ แล้วพี่เชก็ฉีกเสื้อผมครับ ผมใส่เสื้อแบบติดกระดุม เอาซะกระดุมกระจายเลย แล้วพี่เชก็จัดการดูดที่หน้าอกผมแล้วกัดที่หัวนมผม มันเจ็บมากครับ พี่เชเริ่มเลียต่ำลงเรื่อยๆสักพักพี่เชก็ดึงกางเกงผมออกไปครับ แล้วพี่เชแกก็จัดการถอดเสื้อผ้าของตัวเองจนหมด ตอนนี้ผมกับพี่เชเปลือยเปล่า ผมอึ้งกับขนาดของพี่เชมากเลย มันใหญ่มาก ใหญ่มากๆ ผมพยายามคลานหนี แต่พี่เชก็ลากผมกลับมาอยู่ที่เดิมแล้วพี่เชก็เอื้อมไปหยิบเควายมาทาที่นิ้วเค้ากับร่องผม พี่เชก็แยกขาผมออกแล้วเริ่มแยงเข้ามาครับ มันรู้สึกอึดอัดๆ แล้วพี่เชก็เริ่มเพิ่มเป็นสองเป็นสามแล้วแทงเข้าแทงออกอยู่อย่างนั้น มันเจ็บมากเลยครับ ผมหลับตาปี๋เลย แล้วพี่เชก็เอามือออกไปสักพักก็เริ่มเอาไรไม่รู้ที่มันใหญ่กว่าสามนิ้วนั้นเข้ามา มันใหญ่มากครับ อึดอัดไปหมด ผมพยายามคลานหนี แต่พี่เชก็ดึงผมกลับมาเหมือนเดิมพี่เชหยุดแช่แปปนึงอยู่พี่เชก็แทงเข้ามาพรวดเดียว ทำเอาผมตาเหลือกเลยแล้วผมก็เด้งตัวไปกอดพี่เชโดยอัตโนมัติ พี่เชแช่มันไว้อยู่อย่างนั้น พอพี่เชเริ่มขยับเอวมือผมมันก็เกร็งไปด้วยจิกพี่เชไปด้วย มันแน่นไปหมด มันอธิบายไม่ถูกครับ แต่มันทั้งจุกทั้งแน่นทั้งอึดอัดปนไปหมด อยู่ๆน้ำตาผมก็ไหลเอง แล้วพี่เชก็ค่อยๆวางผมลงแล้วมองหน้าผม

พี่เช แปปเดียวนะคนดี เดี๋ยวก็หายแล้ว (ยิ้มให้ผม แต่ผมหันหน้าหนี มันอายแล้วก็จุกไปหมด)

แล้วพี่เชก็เริ่มซอยเอวให้เร็วขึ้นๆๆๆ เร็วขึ้นเรื่อยๆ เข้าออกมิดลำเลย ผมรู้สึกหายใจไม่ทั่วท้อง มันปวดไปหมด ระหว่างทีพี่เชซอย พี่เชก็ก้มลงมาดูดปากผมไปด้วย มันแน่นไปทุกส่วนเลย อยู่ๆผมก็วูบไปเลย ไม่รู้สึกตัวอีก มารู้สึกตัวอีกทีตอนมีไฟมาแยงตาผม ผมได้สตินะ แต่มันไม่ยอมลืมแล้วผมก็หลับไปอีกรอบนึง แล้วก็ตื่นมาเพราะคนคุยกันดังมากๆครับแต่ย้งไม่ลืมตาครับ

ผม น้ำ น้ำ
? นี่น้ำ กินนะ

พูดอย่างแหบๆแล้วผมก็ได้ยินเสียงฝีเท้าเต็มห้องไปหมดแล้วก็มีอะไรไม่รู้มาจ่อปากผม แล้วผมก็ดูดครับ ผมค่อยๆลืมตาขึ้นมาก็เห็นพี่จาพี่เชนพวกเพื่อนๆเค้าแล้วก็เพื่อนๆผมครับ มากันครบเลย ผมเลื่อนสายตาขึ้นมามองคนที่ผมป้อนน้ำพี่เชครับ

พี่เช เอาอีกมั้ย (ผมปัดแก้วน้ำจากมือพี่เชจนหล่นแตกครับ)
พี่เช เบ๊บคือเช....
ผม ออกไป (พูดเสียงแข็ง)
พี่เช เบ๊บ
ผม กูบอกให้ออกไป (จ้องหน้าพี่เช)

พี่เชค่อยๆก้มเก็บเศษแก้วจนบาดมือ ผมหันหน้าหนีไม่สนใจครับ พี่เชก็ยังเก็บต่อไป

พี่ส้ม เชมึงไม่ต้องเก็บแล้ว เลือดไหลแล้วนะเว่ย
พี่เช กูไม่เป็นไร
ผม เก็บเสร็จแล้วก็เช็ดเลือดชั่วๆของมึงไปด้วย ต่อไปนี้มึงอย่ามายุ่งกับกูอีก

พูดลอยๆ ให้กระทบพี่เช พี่เชเก็บเสร็จก็ออกไปพร้อมกับพี่ส้มกับพี่ยอ

พี่จา เป็นไงมั่ง
ผม ไม่เป็นไรแล้วพี่ แค่เพลียนิดหน่อยอ่ะ
พี่จา รู้มั้ยนัมหลับไปหนึ่งวันเต็มเลยนะ พี่เป็นห่วงแทบแย่
ผม ผมไม่เป็นไรพี่ แล้วพี่รู้ได้ไงว่านัมอยู่โรงบาลอ่ะ
พี่จา ไอ่เชมันบอกอ่ะ (ได้ยินชื่อพี่เชแล้วผมรู้สึกอยากเหมือนอยากจะร้องไห้ครับ)
พี่จา พี่รู้เรื่องหมดแล้วนะ (ผมหันไปหาพวกไอ่สอง)
สอง พวกกูก็รู้เรื่องหมดแล้ว
พี่เชน พี่ขอโทษแทนมันด้วยนะนัม
ผม ไม่เป็นไรพี่ พี่ไม่ต้องขอโทษหรอก คนที่ต้องขอโทษต้องเป็นมันไม่ใช่พี่ (คิดถึงมันแล้วอยู่ๆนำ้ตาผมก็ไหลครับ)
พี่จา ไม่ร้องนะไม่ร้องน้องพี่ (เช็ดน้ำตาให้ผม)
ผม นัมไม่เป็นไรพี่จา นัมขอนอนได้มั้ย นัมเพลียๆอ่ะ
พี่จา อืมๆ (ดึงผ้าห่มขึ้นมาให้ผม)
โอ๊ด กูรออยู่นะเว่ย นอนเยอะๆนะมึง
ผม อืม

ผมหลับตาลงแล้วหลับไป ไม่อยากคิดเรื่องที่ผ่านๆมาครับ ผมกะว่าจะตื่นมาตอนเย็นๆ แต่กลับไม่ใช่อย่างนั้นครับ นานยาวข้ามไปอีกวันเลย สงสัยเพลียจัด 55555

by **Numjaaa9** Thu Aug 25, 2016 7:10 pm

9 โมงเช้าของอีกวัน ผมตื่นขึ้นมาอย่าเบลอๆครับ มองไปรอบๆก็เห็นเพื่อนผมสามคน พี่เจน แล้วก็พี่จา พี่จากำลังเตรียมข้าวอยู่เลยครับ
สอง ตื่นแล้วหรอวะมึง (เดินมาหาผม)
ผม ยัง หลับตาอยู่
สอง สัส ตื่นมาก็กวนตีนเลยนะ
พี่จา กินข้าวมั้ยนัม
ผม มีไรกินมั่งอ่ะ
พี่จา ข้าวต้มโรงบาล
ผม ไม่เอาได้มั้ย
พี่จา รู้น่า นี่ข้าวต้มเพื่อนพี่ทำมาให้ (เข็นมาวางหน้าผมครับ พี่จารู้ครับว่าผมไม่ชอบกินข้าวต้มโรงบาล เพราะมันจืด 55555)
พี่จา ให้พี่ป้อนมั้ย
ผม พี่จา นัมแค่ป่วยไม่ได้พิการสักหน่อย
พี่จา กวนจริงๆด้วย 5555 ลืมไรป่าว (ยื่นแก้มมาหาผม ผมหอมพี่จาแล้วพี่จาก็หอมผมกลับ)
พี่จา คิดถึงจังไม่ได้เจอกันตั้งนาน
ผม เว่อร์ๆละพี่จา นัมก็ไปหาพี่ที่บ้านบ่อยๆ แล้วก็เจอกันที่โรงเรียน ไม่ได้เจอกันนานได้ไง
พี่จา ก็คนมันคิดถึงนี่
ผมตักข้าวต้มเข้าปากครับ อร่อยมากเลย ผมก็กินมันจนหมดครับ แล้วพี่จาก็เอาไปเก็บแล้วมานั่งข้างๆผม
ผม พี่จาวันนี้วันไรแล้วอ่ะ
พี่จา วันศุกร์แล้ว
ผม แล้วนัมออกจากโรงบาลวันไหนอ่ะ
พี่จา พรุ่งนี้ๆ
ผม อืมๆ พี่จาแล้วแม่รู้เรื่องมั้ย
พี่จา ยังอ่ะ พี่ไม่อยากบอกกลัวแม่เครียด
ผม ดีแล้วๆ แล้วมีใครรู้เรื่องอีกบ้างนอกจากพวกเรา
พี่จา ไม่มีแล้ว มีแค่พวกเรานี่แหละ
ผม อืมๆ
พี่เจน อย่าเครียดไปเลยนะนัม เดี๋ยวเราก็ผ่านมันไปได้นะเชื่อพี่
ผม ขอบคุณนะครับพี่เจน
วิว ยังไงมึงก็ยังมีพวกกูนะ
ผม มึงพูดเป็นด้วยหรอ
วิว สัสกูมีปาก
ทุกคน 5555555555
ผม พี่จา พรุ่งนี้ออกจากโรงบาล นัมขอกลับบ้านนะ
พี่จา ได้สิ แล้วของบ้านนั้นล่ะ
ผม พี่จาไปเก็บให้นัมหน่อยนะ นัมไม่อยากเจอหน้ามันอ่ะ
พี่จา อืมๆ
สองสามวันที่ผมอยู่โรงบาลแล้วออกมาอยู่บ้านของผม พี่จาก็ยังไม่ได้ไปเอาของครับ เพราะเค้ามีงานไหนจะดูแลผมอีก ผมก็ไม่อะไรครับ ผมพอยังมีชุดเหลืออยู่ที่บ้านผม สามสี่วันนั้นผมก็ไม่เจอพี่เชอีกเลยจนเปิดเรียน เช้าวันจันทร์ผมอาบน้ำแต่งตัวเร็วกว่าที่เคย ผมเตรียมของจะลงไปข้างล่างก็หันไปเจอกับกระเป๋าตังค์ที่ผมกับพี่เชใช้ร่วมกัน ผมวางเอาไว้แล้วหยิบใบที่ผมเคยใช้เมื่อก่อนมาครับ แล้วลงมาหาพี่จา แล้วเราก็ไปโรงเรียนพร้อมกัน ถึงโรงเรียนปุ๊บผมกับพี่จาก็แยกกัน แล้วผมก็ตรงไปหาพวกเพื่อนๆผม
ผม อยู่กันครบเชียวนะพวกมึง (ยิ้ม)
สอง เป็นเหี้ยไร อยู่ๆก็ยิ้มบ้าป้ะเนี่ย
ผม ไอ่เหี้ยนี่ กูอุตส่าห์คิดถึงสัส
พวกมันมองไปข้างหลังผมครับ ผมหันไปดูเป็นพี่เชมองมาผมอยู่สายตาเค้า เค้ามองผมตาละห้อยเลยครับ ผมสังเกตที่มือเค้า มือเค้ายังพันแผลที่บาดแก้วอยู่ ผมเลยหันกลับ
ผม ไปเข้าแถวกันเหอะป้ะ (ผมลุกขึ้นแล้วเดินไปเลยครับ พวกมันก็เดินตามผมมา ยกเว้นไปสองครับ)
ผม อ้าวแล้วไอ่สองอ่ะ
วิว มะมันบอกไปหา พี่เจน เออพี่เจน (ตะกุกตะกัก)
ผม แล้วมึงจะเลิ่กลั่กทำเพื่อ
วิว ป่าวๆๆ (ก้มหน้าลง)
ผม โอ๊ดมีการบ้านส่งป่าววะวันนี้
โอ๊ด ไม่มีๆ วันนี้ไม่มีส่ง แต่พรุ่งนี้มีส่งไทยกับคณิตนะเว่ย (ไอ่โอ๊ดเป็นคนนิ่งๆครับ)
ผม เออๆๆ
เราสามคนก็รอเวลาเข้าแถวครับ สักพักออดก็ดังแล้วไอ่สองก็วิ่งมา
ผม ไปไหนมาวะมึง
สอง ไปส่งการบ้านมาๆ
ผม ไอ่วิวบอกว่ามึงไปหาพี่เจน
สอง ก็เอ่ออ....เออๆ กูไปหาพี่เจนเสร็จก็ไปส่งการบ้านเลย
ผม ไอ่โอ๊ดบอกว่าวันนี้ไม่มีการบ้านส่งนี่
สอง ถามเหี้ยไรมากมายวะ เอ้อ (มันทำท่าหงุดหงิดแล้วเดินไปเข้าแถวข้างหน้าผมครับ)
หลังจากเข้าแถวเสร็จพวกผมก็เรียนๆๆแล้วก็เรียนครับ จนพักกลางวัน พวกผมจองโต๊ะเสร็จก็เดินไปซื้อข้าวกันผมฝากไอ่สองซื้อครับเอาแบบมัน ผมก็ไปซื้อน้ำให้มันสามคนแล้วกลับมานั่งที่โต๊ะครับ สักพักพวกพี่ๆผมก็มานั่งโต๊ะเดียวกับพวกผม ส่วนพี่เชก็มานั่งตรงข้ามผมครับ ผมไม่ได้สนใจอะไร ไม่มอง ไม่ลุกหนีไปไหน เค้ากล้านั่งผมก็กล้าอยู่ครับ
สอง มึงไม่กินผักแล้วสั่งมาทำไมวะ (ผมเขี่ยผักไปไว้ขอบจาน)
ผม ถ้ากูจำไม่ผิด มึงเป็นคนสั่งนะ
สอง เอ้าหรอ แหะๆ
ผมกำลังจะตักข้าวเข้าปากอยู่ๆพี่เชก็เอาช้อนมาตักผักในจานผมไปครับ ผมวางช้อนเลย
พี่เช ไม่กินผักทีหลังอย่าให้เพื่อนสั่งเข้าใจมั้ย (ปั้ง!! ผมก็ลุกขึ้น ทุกคนที่อยู่รอบๆผมหันมามองผมเป็นตาเดียวเลยครับ)
ผม กูอิ่มละ (แต่พี่จาดึงมือผมเอาไว้)
พี่จา อิ่มไรกัน ข้าวก็ยังไม่กิน ยาก็ยังไม่กิน (ผมตักข้าวเข้าปากคำนึงตามด้วยยาแล้วกินน้ำตามครับ)
ผม พอใจยัง!! (มองตาขวางใส่พี่เชแล้วตรงดิ่งมาที่ห้องเลยครับ)
คนยิ่งไม่อยากเจอหน้าอยู่ยังจะมาให้เห็นอีก ผมนั่งอยู่บนห้องครับสักพักเพื่อนๆผมก็ขึ้นมา
ผม กินข้าวเร็วจังวะพวกมึง
สอง กินเหี้ยไรล่ะ กูเอามากินบนห้องด้วยเนี่ย
ผม แล้วเอามาแดกทำเหี้ยอะไรบนห้องเค้าห้ามไม่ใช่หรอ
สอง เออไง แต่กูหิวแล้วก็เป็นห่วงมึงด้วย กลัวคิดมาก พวกกูเลยขึ้นมาหา
ผม กูไม่เป็นไร
โอ๊ด/วิว หรออออออ
ผม เออสัส
วิว ไม่เป็นไร แต่ทุบโต๊ะซะดังเลยสัส
โอ๊ด เออเห็นหน้าพี่เชกันป้ะ หน้าซีดเลย ตอนที่มึงลุกออกมาอ่ะไอ่นัม
ผม ชั่งมันดิ
สอง มึงไม่เป็นห่วงเค้าหรอ
ผม มึงให้กูเป็นห่วงคนที่ทำให้กูเป็นแบบนี้หรอวะ
? นัม (ใคร?? หันไปมองหน้าประตู ไอ่บีมนี่หว่า มันเดินมาหาพวกผมที่โต๊ะ)
ผม ว่าไงมึง
บีม กูเห็นมึงยังไม่ได้กินข้าวอ่ะ กูเลยซื้อขนมปังน้ำแล้วก็สาหร่ายที่มึงชอบมาให้อ่ะ
ผม มึงรู้ได้ไงว่ากูชอบกินสาหร่าย
บีม เอ่ออ....ป่าวไม่มีไร กะ กูซื้อมาให้อ่ะ (ยัดใส่มือผม)
ผม ขอบคุณนะเว่ย
สอง มึงคิดไรกับเพื่อนกูป้ะเนี่ยบีม
บีม ป่าวๆๆ เออนัมเย็นนี้มึงกลับยังไงวะ
ผม กลับเองมั้ง พี่จาทำงานที่โรงเรียนกลับดึกอ่ะ
บีม กูไปส่งมั้ย
ผม บ้านมึงถึงก่อนกูนะ (มันทำท่าคิดครับ)
บีม เออน่า มึงกลับพร้อมกูนั่นแหละ ยังไงก็ทางเดียวกัน
ผม อืมก็ได้ๆ งั้นเย็นนี้กูรอหน้าโรงเรียนนะ
บีม อื้ม (ยิ้มตาปิดแล้วเดินออกไป มองๆไปมันก็น่ารักดีนะครับ)
สอง กูว่ามันชอบมึงแหงๆ
ผม หรอวะ
พวกมัน อืม
ผม มึงจะประสานเสียงกันเพื่อ แดกเสร็จแล้วเอาไปเก็บไป
สอง เออๆๆ วิวกูฝากหน่อย
วิว อาโอ๊ด เอาไปเก็บดิ๊
ไอ่โอ๊ดเอาจานทั้งสามใบไปทิ้งขยะครับ
ผม เชี้ยทำไมไม่เอาไปเก็บที่วะ
โอ๊ด ก็นี่ที่พวกกู
ผม สัสกูล่ะสงสารคนซื้อจานจริงๆ
นั่งคุยกันแปปนึง เพื่อนในห้องก็เริ่มทยอยกันเข้ามาแล้วก็เรียนๆๆครับ จนมาถึงตอนเย็น ผมเดินออกมาหน้าห้องก็เห็นบีมมานั่งรอผมละครับ
ผม เอ้ามานั่งทำไรตรงนี้วะ
บีม กูมารอมึงอ่ะ
ผม รอทำไม กูบอกรอหน้าโรงเรียนไม่ใช่หรอ
บีม ไปทำไมหน้าโรงเรียน ห้องก็ใกล้กัน ไปพร้อมกันก็ได้
ผม เออตามใจมึงละกัน แต่พากูไปหาพี่จาก่อนนะ
บีม อื้ม
แล้วผมกับมันก็ไปหาพี่จา ไปถึงดูพี่เค้าจะวุ่นๆกันนะครับ ต้องเตรียมงานอำลาครูกัน แล้วผมก็เดินไปหาพี่จาครับ อยู่กันครบเลย พี่เชน พี่ส้ม พี่เจน พี่ยอ แล้วก็พี่เช....
ผม พี่จา นัมกลับก่อนนะ (พี่เชหันมามองผม)
พี่จา อืมๆ แล้วใครไปส่งอ่ะ
ผม บีมอ่ะ
บีม หวัดดีครับพี่ๆ (ทุกคนยิ้มให้มัน ยกเว้นพี่เชที่จ้องมันตาเขียวเลย)
พี่จา เอองั้นกลับดีๆละกัน เจอกันที่บ้านเว่ย
ผม เออพี่จาแล้วแม่กับยายกลับมาวันไหนอ่ะ
พี่จา แม่อาทิตย์หน้านู่น ส่วนยายไม่กลับละ อยู่กับตาที่โน่นเลย
ผม อ่อๆ งั้นผมกลับละนะพี่ๆ หวัดดีครับ
ผมหันหลังกำลังจะเดินไป อยู่ๆพี่เชก็มาดึงมือผม
พี่เช ทำไมต้องกลับกับมัน......

ผมมาต่อให้แล้วนะคร้าบบบ เข้ามาอ่านเม้นกันเยอะๆนะครับ ขอบคุณคร้าบบบ

by **chonla99** Thu Aug 25, 2016 9:24 pm

ติดตามครับ

by HaWaithix Thu Aug 25, 2016 10:38 pm

ต่อๆๆ ตามๆๆ ♡⃛◟( ˊ̱˂˃ˋ̱ )◞⸜₍ ˍ́˱˲ˍ̀ ₎⸝◟( ˊ̱˂˃ˋ̱ )◞♡⃛

by **Numjaaa9** Fri Aug 26, 2016 7:11 am

พี่เช ทำไมต้องกลับกับมันด้วยเบ๊บ (จ้องบีมตาแทบถลนออกมา)
ผม ทำไมยุ่งไรด้วย!!! (ทุกคนในห้องหันมามองผมสองคน)
พี่เช ทำไมจะยุ่งไม่ได้ เชเป็นแฟนเบ๊บนะ!! (ผมสะบัดมือออกจากพี่เช)
ผม กูไม่มีแฟน แฟนกูมันตายไปวันที่แม่งทำให้กูเสียใจเมื่อวันนั้นแล้ว เพราะฉะนั้นมึงอย่ามาพูดว่ามึงเป็นแฟนกูอีก!!
พี่เช เชขอโทษ วันนั้น....
ผม เชไม่ได้ตั้งใจ เชทำไปเพราะเชหึง บลาๆๆๆ มึงเลิกพูดเหอะเช กูไม่อยากฟังคำแก้ตัวไม่ขึ้นของมึงว่ะ ไปเหอะบีม!!
ผมลากบีมออกมาจากห้อง ตอนนั้นผมรู้สึกเหมือนเลือดขึ้นหน้า มันรู้สึกร้อนๆที่หน้ายังไงไม่รู้
บีม โอเครมั้ย
ผม อืม
บีม มึงง....กลับบ้านเลยมั้ย หรือจะหาอะไรหวานๆกินก่อนกลับ
ผม ไปหาไรหวานๆดีกว่า กูยังไม่อยากกลับตอนนี้อ่ะ
บีม อื้มๆ
แล้วโรงเรียนก็ประกาศหยุดฉุกเฉินหนึ่งวันครับ ทุกคนเฮกันทั้งโรงเรียนเลย แล้วบีมมันก็พาผมมาร้านเค้กครับ คนละร้านกับที่พี่เชพาผมมาครับ ผมมานั่งรอที่โต๊ะแล้วไอ่บีมก็ลุกไปสั่งของสักพักก็กลับมานั่งที่โต๊ะ
ผม สั่งไรไปมั่งอ่ะ
บีม เดี๋ยวก็รู้ (ยิ้มกรุ่มกริ่ม)
ไม่นานพนักงานก็มาส่งของครับ เป็นฮันนี่โทส ชาเขียวปั่นแล้วก็นมเย็นปั่นครับ
บีม อ้ะ (เลื่อนนมเย็นปั่นมาให้ผม)
ผม รู้ได้ไงอ่ะว่ากูชอบ
บีม กูเก่งไง 55555
ผม อย่ากวนตีนเอาดีๆ
บีม วันที่นั้นกูไปร้านเค้กข้างๆโรงเรียนอ่ะ แล้วมึงมากับพวกเพื่อนๆพี่ๆมึง กูได้ยินพี่มึงสั่งให้มึงอ่ะ กูเลยจำได้
ผม ช่างสังเกตจริงๆนะมึง (มันก็ยักไหล่กวนๆครับ แล้วกินของมันไป)
มันทั้งกวนผม ชวนคุยโน่นนั่นนี่จนผมรู้สึกไม่เครียดละครับ แล้วก็มาต่อที่สวนแถวๆนั้นเรานั่งกันอยู่นานครับเกือบสี่ทุ่มแน่ะ สักพักมันก็มาส่งผมที่บ้าน
ผม ขอบคุณนะเว่ยสำหรับวันนี้อ่ะ
บีม อืม ไม่เป็นไรกูเต็มใจ
ผม ขอบคุณนะ
บีม บอกแล้วไงกูเต็มใจ
ผม บีมกูขอไรอย่างดิ
บีม มีไรว่ามาเลย
ผม แกล้งเป็นแฟนกูหน่อยดิ ได้มั้ย...
บีม ทำไม?
ผม กูอยากให้พี่เชเลิกยุ่งกับกูอ่ะ นะๆ
บีม มันจะดีหรอ พี่เชเค้ารักมึงมามากเลยไม่ใช่หรอ
ผม กูมีเหตุผลของกูอ่ะ นะมึงช่วยกูหน่อยนะ
บีม อืมก็ได้ๆ
ผม ขอบคุณนะ งั้นกลับบ้านดีๆล่ะ
บีม อื้ม พรุ่งนี้ให้กูมารับมั้ย
ผม ขยันก็มา มาไวก็ขึ้นไปปลุกกูด้วยละกัน
บีม เออเคร ตามนั้นละกัน
ผม เหี้ยกูพูดเล่น พรุ่งนี้โรงเรียนหยุดฉุกเฉิน มึงจำไม่ได้หรอ
บีม เอ้าหรอกูไม่ได้ฟังอ่ะ อืมมงั้นกูกลับละนะ
ผม ขับดีๆนะมึงกูเป็นห่วง (มันยิ้มหน้าบานเลย)
บีม อื้ม ฝันดีนะ (ผมโบกมือลามัน)
แล้วไอ่บีมก็ขับรถออกไป ผมเดินกลับเข้าบ้าน เอ๊ะมอไซต์ผมทำไมมีตั้งสามสี่คน หนึ่งในนั้นมีคันของพี่เชด้วย ผมเข้าไปก็เห็นทุกคนกำลังวุ่นกับงานตรงหน้าครับ ผมก็หันไปเห็นพี่เชกำลังมองผมอยู่ ผมก็ไม่ได้สนใจไร
พี่จา ทำไมกลับดึกจังนัม
ผม อยู่กับเพื่อนอ่ะ เพื่อนพาเที่ยว
พี่จา เพื่อนกลับไปแล้วหรอ
ผม อืม พึ่งกลับไปอ่ะ พี่เอางานมาทำที่บ้านกันเลยหรอ (หันไปมองคนอื่นๆทำงาน)
พี่จา ก็ใช่น่ะสิ แล้วนี่กินไรมายัง
ผม กินแล้วๆ งั้นนัมขึ้นห้องเลยนะ ง่วงอ่ะ
พี่จาเดินมาหาผมแล้วหอมแก้ม ผมก็หอมกลับแล้วเดินขึ้นมาบนห้องเลย ถึงห้องปุ๊บผมก็ตรงเข้าไปอาบน้ำแล้วออกมา เห็นชุดถูกเตรียมเอาไว้บนเตียง สงสัยพี่เชขึ้นมาเตรียมให้ผม แต่ผมเลือกที่จะไม่ใส่ครับ หยิบไปใส่ตะกร้าผ้า แล้วเอาชุดใหม่มาใส่ เสร็จแล้วผมก็ทิ้งตัวลงบนเตียงเลยครับ แล้วหลับไป ผมหลับไม่ค่อยสนิทเท่าไหร่ ได้ยินเสียงเหมือนคนอาบน้ำในห้องน้ำผม ผมฟังแต่เสียงไม่ได้ลืมตา มันลืมไม่ขึ้นจริงๆครับมันหลับๆตื่นๆ สักพักก็มีคนมานอนเตียงผมแล้วกอดผม ผมสลึมสลือนึกว่าพี่จาครับเลยกอดกลับไป จนผ่านมาตอนเช้าครับ วันนี้โรงเรียนผมให้หยุดฉุกเฉินครับ เพราะครูทั้งโรงเรียนไปงานศพครูใหญ่ของโรงเรียนครับ ผมเลยนอนยาวๆไปเลย ตื่นมาก็10โมงกว่าๆครับ (ทำไมตื่นไวจังวะ คิดในใจ) ผมเลื่อนหน้าไปมองคนที่มันกอดผมครับ ตอนแรกนึกว่าพี่จา ผิดคลาด มันดันเป็นพี่เช พี่เชกอดผมอยู่!! ผมดิ้นเลยครับจนพี่เชตื่นขึ้นมาแต่ยังไม่ปล่อยกอดผม
ผม ไอ่เหี้ยปล่อยกูนะเว่ย กูบอกให้ปล่อยกู!! (พี่เชกอดผมแน่นกว่าเดิม)
พี่เช ฟังเชก่อนได้มั้ย
ผม ไม่ฟัง กูไม่ฟังอะไรทั้งนั้นอ่ะ ไอ่เหี้ย!!
พี่เช หยุด!! แล้วฟังเชก่อนได้มั้ย!! (พี่เชตะคอกใส่ผม ผมหยุดดิ้นแล้วเปลี่ยนเป็นหันหน้าหนีแทน)
พี่เช เชรู้ว่าต่อให้เชขอโทษเบ๊บยังไง เบ๊บก็ไม่ให้อภัยเช ที่เชทำไปมันเป็นเพราะว่าเชทั้งหึง ทั้งโมโหที่คนที่เชรักไปยุ่งกับคนที่เชไม่ชอบ เชแค่กลัวอ่ะ กลัวว่าเบ๊บจะไม่รักเชแล้ว เชเคยได้ยินหลายๆคนพูดว่าความรักแบบเพศที่สามมันไม่มั่นคง เชกลัวว่าเบ๊บจะเลิกรักเชแล้วไปรักคนอื่น เชไม่ได้มองว่าเบ๊บง่ายนะ เชรู้ว่าเบ๊บรักเชเหมือนที่เชรักเบ๊บ ที่เชทำไป เชผิดไปแล้ว ให้โอกาสคนเลวๆอย่างเชได้มั้ย เชรู้ว่ามันไม่น่าให้อภัยที่เชทำไป แต่เชขอโอกาสสักครั้งได้มั้ย เชรับลองว่าต่อไปเรื่องแบบนี้มันจะไม่เกิดขึ้นอีก เชสัญญา!!
พูดไปน้ำตาไหลไป ผมมองจากแววตาพี่เชแล้ว ดูสายตาเค้าแล้ว ผมรู้ว่าพี่เชพูดออกมาจากใจ ผมก็อยากให้อภัยเค้านะ แต่พอเห็นหน้าเค้าแล้วผมก็นึกถึงเรื่องคืนนั้นขึ้นมาทุกครั้ง ผมไม่มีวันให้อภัยผู้ชายแบบนี้หรอก
ผม ปล่อยได้แล้ว (ผลักพี่เชออก)
พี่เช เชไม่ปล่อย เบ๊บตอบมาก่อน เบ๊บให้โอกาสคนเลวๆคนนี้ได้มั้ย
ผม มันสายไปแล้ว ตอนนี้กูคบกับคนอื่นแล้ว มึงเลิกยุ่งกับกูเหอะ
พี่เช ไม่จริงอ่ะ เชไม่เชื่อ อย่าอำกันเล่นดิ
ผม ไม่ได้อำ (ผมทำหน้าจริงจัง)
พี่เช ใคร?
ผม ไม่ต้องรู้หรอก รู้แค่ว่าเค้ารักกูมากกว่ามึงก็พอ
พี่เช ไอ่บีมหรอ (ผมไม่ตอบครับ แล้วโทรศัพท์ผมเข้า บีมโทรมา ผมผละออกจากพี่เชแล้วเดินไปรับโทรศัพท์)
ผม ว่าไงบีม
บีม ตื่นสายจังนะ
ผม นิดหน่อยๆ มีไรถึงโทรมา
บีม คิดถึงไง (พูดจริงพูดเล่นเนี่ย)
ผม เออ กูก็คิดถึงเหมือนกัน
บีม จริงอ่ะ เย่!!!
ผม เยอะไปๆ
บีม กินไรยัง
ผม ยังอ่ะ
บีม งั้นเที่ยงๆกูไปหานะ ไปหาไรกินกัน ดูหนังด้วย
ผม ดูหนังหรอ อืมม....โอเครๆ แต่มาเร็วกว่านั้นได้ป้ะ กูรู้สึกเบื่อบ้านอ่ะ
บีม อืมงั้นอีก20นาทีกูไปหานะ
ผม อืมๆ มาถึงก็เข้ามาเลย กูอาบน้ำแปปนะ
บีม ครับบบ (ลากเสียงยาว)
ผม เออๆแค่นี้แหละ (วางสาย)
ผมหันไปหาพี่เช พี่เชหันหน้าหนีผมแล้วน้ำตาเค้าก็ไหล ผมไม่สนใจอ่ะ เดินไปอาบน้ำรอไอ่บีม อาบเสร็จผมก็ออกมา พี่เชก็ไม่ได้อยู่ในห้องละครับ ผมก็จัดการแต่งตัวไรเสร็จก็ลงมาข้างล่าง เห็นพวกพี่ๆทำงานอยู่รวมถึงไอ่สองเพื่อนผม แต่ไร้วี่แววพี่เช
พี่จา ตื่นแล้วหรอ
ผม อื้ม
พี่จา พี่ถามไรหน่อยดินัม
ผม ถามไร
พี่จา เราไม่คิดจะให้โอกาสไอ่เชมันหน่อยหรอ (ทุกคนในบ้านหันมาสนใจผม)
ผม ไม่อ่ะ
พี่จา ทำไม?
ผม พี่จาอยากให้นัมไปยุ่งกับคนอย่างมันอีกหรอ พี่ก็รู้ว่ามันทำไรนัมบ้างอ่ะ นัมไม่มีวันให้โอกาสมันหรอก
บีม นัมเสร็จยัง อ้าว!! หวัดดีครับพี่ๆ (พี่ผมพยักหน้าให้ไอ่บีมนิดหน่อย)
ผม มาเร็วไปมั้ยมึง
บีม กูบอกแล้วไงอีก20นาทีกูมารับ
พี่จา จะไปไหนกัน
บีม ไปดูหนังครับพี่
ผม ไปก่อนนะพี่จา หวัดดีครับพี่ๆ ไปแล้วนะเว่ยไอ่สอง
แล้วผมกับไอ่บีมก็มาห้างกันเลย พอถึงห้างเราก็ตรงดิ่งไปชั้นโรงหนังครับ
บีม ดูไรดีอ่ะ
ผม ไรก็ได้ กูดูได้หมดอ่ะ
ไอ่บีมมันก็เลือกหนังของมันไปครับ เลือกอยู่นานสักพักก็ได้ละ มันเลือกหนังผีครับ แล้วเราก็เดินเล่นกันจนมาหยุดที่ร้านเสื้อ มันเป็นเสื้อธรรมดานี่แหละ แล้วมันก็เลือกไปสองตัวครับ สีดำกับน้ำเงินแต่ลายเดียวกัน มันก็ยื่นสีน้ำเงินมาให้ผม
ผม อะไร
บีม ใส่ดิ
ผม ใส่ทำไม
บีม เหมือนเสื้อคู่ไง คนละสีแต่ลายเดียวกัน
ผม ให้กูใส่
บีม อื้ม
ผมก็เข้าไปใส่ในห้องแต่งตัวครับ พอดีเป๊ะเลย เสร็จแล้วก็ออกมา ไอ่บีมก็รอผมอยู่หน้าห้องแล้ว
บีม กินไรดีอีกตั้ง40กว่านาที
ผม อะไรก็ได้
บีม บาบีก้อนมั้ย
ผม เอาดิ ยังไม่เคยกินเลย (แล้วไอ่บีมมันก็จูงมือผมครับ)
ผม เยอะไปมั้ย (ชูมือที่มันจับขึ้นมา)
บีม เอาน่า ยังไงตอนนี้เราก็เป็นแฟนกันแล้วนะ
ผม หรอออออ
มันยักไหล่ไม่ใส่ใจ แถมยังจับมือผมแน่นกว่าเดิมอีก คนแถวนั้นมองกันตรึมเลย คงจะประมาณว่าเป็นคู่เกย์แน่เลย พวกเค้ามองมาทางผมสองคนก็ยิ้มบ้าง หันไปซุกซิบกันบ้าง จนมาถึงร้านบาบี๊ก้อน
บีม เต็มที่เลยนะ กูเลี้ยง
ผม เพื่อ?
บีม เลี้ยงแฟนไง แค่นี้ทำไมจะไม่ได้
ผม เยอะๆ
บีม มึงเลิกเล่นเฟสแล้วหรอวะ
ผม อืม เชมันไม่ให้กูเล่นอ่ะ
บีม กูขอโทรศัพท์หน่อยดิ
ผม เอาไปไมอ่ะ
บีม เถอะน่า
ผมยื่นโทรศัพท์ไปให้มันแล้วก้มหน้าก้มตากินต่อ มันก็กดๆโทรศัพท์ของผมไป
---------ผ่านไป 10 นาทีนิดๆ---------
บีม มึงเงยหน้าดิ๊
ผมเงยหน้าขึ้นไปมอง ไอ่บีมมันก็กดแชะเลย มันเอากล้องของมันถ่ายครับ
ผม ทำไรของมึงวะ
บีม ก็ถ่ายรูปไง (ก้มหน้ากดโทรศัพท์มันไป)
ผม กูรู้ แล้วมึงจะถ่ายทำไม
บีม นี่ไง
มันก็ยื่นโทรศัพท์มาให้ผมดู มันอัพรูปผมกับมันลงเฟสครับ หน้าผมกำลังเอ๋อๆเลย แต่แคปชั่นมัน ทำผมอึ้งครับ มันโพสว่า "แฟนผม" พร้อมกับสติ๊กเกอร์รูปหัวใจ แล้วแท็กเฟสมาหาผมอีก มันสมัครให้ผมหรอ?? พอผมกดรูปออก สายตาผมไปเห็นสถานะครับ มันตั้งว่าคบกับผมอยู่
ผม อะไรเนี่ย
บีม คนอื่นจะได้รู้ไงว่าเราเป็นแฟนกันจริงๆ
ผม มึงกะจะเอาให้ทั้งโรงเรียนรู้เลยไง
บีม ก็ดีดิ (ในโรงเรียนมันเป็นที่รู้จักดีครับ ถือว่าคนดังคนนึงเลย)
ผม มึงสมัครเฟสให้กูด้วยหรอ
บีม อื้ม
ผม ขึ้นสถานะด้วย
บีม อื้ม
ผม แล้วแคปชั่นอีก
บีม เถอะน่าๆ
ผมคืนโทรศัพท์ให้มัน มันส่ายหัวแล้ว
ผม อะไร
บีม เปลี่ยนกัน
ผม ทำไม
บีม เป็นแฟนกันแล้วไง
ผม มึงเอาจริงป้ะเนี่ย
บีม อื้ม
ผม ไม่ต้องอ่ะ แค่นี้ก็เกินไปละ
บีม อืมๆ (ยิ้มตาแทบปิด)
เราก็กินกันไป มันป้อนผมบ้าง มันเขินๆยังไงไม่รู้ มันเหมือนแฟนกันจริงๆเลย พอกินเสร็จเราก็ไปดูหนังกัน หนังดูจะไม่ค่อยหน้ากลัวสำหรับมันครับ เอาแต่นั่งยิ้ม แล้วดึงมือผมไปกุม ผมก็ปิดตาไปเหอะทั้งเรื่องอ่ะ จนหนังจบ ออกมาจากโรงมันก็ยังไม่เลิกจับมือผมครับ ผมเลยปล่อยให้เลยตามเลย
บีม กลัวขนาดนั้นเลย (หันมายิ้มให้ผม)
ผม เออดิ เหี้ยเดี๋ยวโผล่นั่นโผล่นี่ หัวใจจะวาย
บีม โอ๋ๆไม่กลัวนะไม่กลัว (ลูบหัวผมครับ)
ผม พอเลยๆ กวนตีนนะมึงอ่ะ (เอามือมันออก)
บีม ไปไหนกันต่อมั้ย
ผม อืมมไม่รู้ดิ เดินเล่นก็ได้
ผมหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดู คือพี่จากับไอ่สองกระหน่ำโทรมาหาผมกัน รวมถึงพี่เช แต่แล้วพี่จาก็โทรเข้ามาหาผมพอดี
ผม ฮัลโหลพี่จาจ๋าาา
พี่จา อย่ามาปากหวาน รีบมาบ้านไอ่เชด่วนเลย
ผม ไปทำไมอ่ะ (ตอบนิ่งๆ)
พี่จา ไอ่เชโวยวายลั่นบ้านเลยเนี่ย
ผม ก็เรื่องของมันดิ (ปากบอกเรื่องของเค้า แต่ใจผมมันไม่ใช่อย่างนั้นน่ะสิ)
พี่จา จะไม่มาใช่มั้ยนัม (พูดดุๆ แล้วผมก็ได้ยินเสียงพี่เชเล็ดเข้ามา)
พี่เช ไอ่เหี้ย มึงดูมันทำกับกู (โวยวายใหญ่เลย)
พี่เชน เชมึงอย่าทำอย่างนั้นนะเว่ย (ปั้ง!! เสียงเหมือนอะไรหัก)
พี่เช มึงดูมันดิ แม่งไปคบกับคนอื่นแล้วอ่ะ แม่งทิ้งกูแล้ว ฮือๆๆ
พี่จา ใจเย็นดิวะเช
พี่เช ไม่ยงไม่เย็นแม่งแล้ว มึงคิดดูดิ๊ กูง้อมันแล้ว อะไรก็แล้ว มันยังทิ้งกูไปหาคนอื่นอีก มันไม่รักกูแล้ว มันไม่รักกูแล้ว ฮือๆๆ กูรักมันแต่มันไม่รักกูแล้วอ่ะ ฮืออๆๆๆ
พี่จา ได้ยินแล้วใช่มั้ยนัม มาหาเชที่บ้านหน่อยได้มั้ย
ผม ไม่รู้สิ
บีม ไปเหอะมึง
ผม ไปไหนวะ
บีม ไปหาพี่เชเหอะ กูขอโทษนะเว่ยที่ทำแบบนั้นอ่ะ
ผม มึงได้ยินหรอ
บีม พี่เชเล่นตะโกนซะดังขนาดนั้นอ่ะ
ผม อืมๆ พี่จาอีกแปปนึงนัมไปนะ (วางสาย)
แล้วผมกับไอ่บีมก็ไปบ้านพี่เชกัน
ผม มึงกลับเลยป่าว
บีม ให้กูอยู่ด้วยมั้ย
ผม มึงจะไม่โดนเค้าหรอ กลับไปก่อนเหอะ
บีม อืมๆ บาย
ผม บาย
แล้วบีมก็ออกไป ผมก็เดินเข้าไปในบ้าน แทบทรุด บ้านแบบเละมาก ทั้งเศษแก้ว เศษอะไรต่อมิอะไรเกลื่อนพื้นไปหมด แต่ข้างล่างนี้หายไปไหนกันหมด แล้วผมก็ได้ยินเสียงโวยวายมาจากบนห้อง ผมก็เดินขึ้นไป เห็นทุกคนอยู่หน้าห้องพี่เช
ผม ทำไมมายืนตรงนี้กันอ่ะ (ทุกคนหันมาหาผม)
สอง มึงช่วยมาพูดกับพี่เชดิ๊
ผม ทำไมกูต้องพูดกับมันด้วย
สอง เรื่องนี้มึงผิดนะ
ผม กูผิดไร
สอง ในเฟส มึงไปสมัครเฟสตอนไหน ทำไมถึงไปตั้งคบกับไอ่บีม แล้วรูปคู่อีกอ่ะ
ผม (เงียบไม่ตอบ)
พี่จา พี่ขอนะนัม ตอนนี้นัมคิดจะทำอะไรพี่ขอให้หยุดก่อนได้มั้ย พี่รู้ว่าเราไม่ชอบใครง่ายๆหรอก
ผม ทำไมพี่จารู้
พี่จา รู้สิ เราน้องพี่นะ
ผม นัมต้องคุยกับเชหรอ
พี่จา (พยักหน้า)
ก๊อก ก๊อก ก๊อก!!
พี่ยอ เช นัมมาหา
พี่เช กูไม่เชื่อ พวกมึงอย่ามาเล่นตลกกับกู ออกไปให้หมด!!! (ตะโกนออกมา)
ผมเดินไปเคาะประตูเอง
พี่เช กูบอกให้ออกไปไงวะ
ผม เออไอ่เหี้ย ไม่อยากคุยกับกู กูไปก็ได้
ผมกำลังจะเดินออกมา สักพักเสียงประตูก็เปิดออก ผมหันไปพี่เชก็พุ่งเข้ามากอดผม เอาหน้าซุกซอกคอผม
พี่เช เบ๊บมาหาเชหรอ เบ๊บไม่ทิ้งเชแล้วใช่มั้ย ที่ผ่านมาเชขอโทษ เชขอโทษนะ ให้โอกาสเชได้มั้ย ฮึกกก!! เบ๊บอย่าไปคบกับคนอื่นนะ เบ๊บอย่าเลิกรักเชได้มั้ย เชผิดไปแล้ว ฮือๆๆ (น้ำตาไหลเต็มเสื้อผมเลย)
ผม ไปคุยกันข้างในได้มั้ย ไม่อายไง
พี่เช อืมๆๆ
แล้วพี่เชก็เดินถอยหลังแต่ยังกอดผมอยู่ เหมือนกลัวผมจะหาย พอเข้ามาในห้อง พี่เชก็ปิดประตูแล้วล็อคประตูทันที
พี่เช เบ๊บ....
ผม พอ หยุดพูด!!
พี่เช ไม่เอา เชไม่หยุดอ่ะ เชรักเบ๊บนะ เชรักเบ๊บๆๆๆ ได้ยินมั้ย ฮือๆๆ
ผม เลิกร้องไห้ได้แล้ว (ดันพี่เชออกแล้วเช็ดน้ำตาให้เค้า)
พี่เช หายโกรธเชยังอ่ะ
ผม หายแล้วๆ
พี่เช เอาจากใจดิ ไม่ใช่พูดเพื่อยอมเช
ผม หายแล้วจริงๆ (ยิ้ม)
พี่เช หายแล้วทำไมไปคบกับไอ่เหี้ยนั่น
ผม ขอโทษๆ แค่ไม่อยากให้เชมายุ่งกับเค้าอ่ะ
พี่เช ทำไม?
ผม ยังมีหน้ามาถามอีกหรอว่าทำไม มึงทำกูซะขนาดนั้นอ่ะ กูมาให้มึงเห็นหน้าก็ดีขนาดไหนแล้ว กูไม่กลับขอนแก่นก็บุญละไอ่เหี้ย
พี่เชเบะปากแล้วร้องไห้ เหมือนเด็กๆเลย
ผม 55555555
พี่เช ขำไรอ่ะ คนร้องไห้มันน่าขำตรงไหน (เสียงอู้อี้)
ผม ก็มันตลกอ่ะ 555555
พี่เช อย่าขำดี้ หึหึ ฮืออๆๆ (ขำไปหัวเราะไป ความสามารถจริงๆ)
ผม อาๆๆ ไม่ขำละๆ
ดันพี่เชออกเช็ดน้ำตาให้ แต่พี่เชก็ยังไม่เลิกเบะปาก ผมเลยจุ๊บปากพี่เช พอผมจะถอนออกพี่เชกลับกดหัวผมไว้แล้วพยายามสอดลิ้นเข้ามา ผมก็ปล่อยให้เค้าทำไปไม่ได้ขัดอะไร สักพักพี่เชก็ถอนริมฝีปากออก มันดีมาก มันละมุนไปหมด พี่เชก็ดันผมให้นั่งที่เตียง พี่เชก็คุกเข่าลงต่อหน้าผมแล้วหยิบเทียนกับพวงมาลัยออกมาจากลิ้นชักที่หัวเตียง
ผม อะไรเนี่ย!! (มองงงๆ)
พี่เช เชจะขอโทษกับที่ผ่านมาอ่ะ เบ๊บให้อภัยเช แล้วกลับมาคบกับเชได้มั้ย
ผม ให้อภัยอ่ะให้ได้ แต่ถ้าอยากให้คบมั้ย ต้องไปเคลียกับบีมเอาเองนะ
พี่เช เอาโทรศัพท์มา
ผมยื่นให้ พี่เชก็กดโทรศัพท์แล้วเดินออกไปนอกระเบียง ผมหันไปมองรอบๆห้อง คือแบบเละมาก ผมเลยจัดการเก็บข้าวของที่มันเกลื่อนพื้นทั้งหมด ผมสังเกตว่าของที่พี่เชทำลายจะมีแต่ของเค้า ส่วนของผมก็เป็นระเบียบดีครับ ไม่มีขยับเขยื่อนอะไรเลย พอผมเก็บหมดแล้ว ผมก็ออกมาข้างนอกกะว่าเก็บสักหน่อย แต่พวกพี่ๆแล้วก็ไอ่สองเก็บหมดเรียบร้อยแล้วครับ ผมก็เดินไปนั่งตรงโซฟากับพวกพี่ๆเค้า
สอง เป็นไงมั่งวะ (ทุกคนหันมาหาผม)
ผม เป็นไงอะไร
พี่ส้ม ดีกันยัง เล่ามาๆ
ผม ก็ไม่รู้สิครับ นัมให้เชเคลียกับบีมอยู่อ่ะ
พี่เจน แล้วเป็นไง
ผม เค้าคุยกันอยู่หน้าระเบียงอ่ะ อันนี้นัมก็ไม่รู้ เออพี่แล้วเชยืมเงินใครอ่ะ
พี่เชน เงินพี่ๆ
ผม เท่าไหร่อ่ะ
พี่เชน พันสอง
ผม แดกห่าไรตั้งพันสอง งั้นเดี๋ยวนัมเอามาคืนให้นะ
พี่เชน ไม่เป็นไรๆ
ผม ไม่เป็นไรได้ไงพี่ ไอ่เชมันทำตัวเองทั้งนั้น เดี๋ยวนัมเอามาคืนให้ กระเป๋าตังค์อยู่ที่บ้านนัม (ทุกคนรู้ครับว่าผมกับพี่เชใช้เงินร่วมกัน)
สักพักพี่เชก็เดินยิ้มลงมาแล้วเดินตรงมาหาผม พี่เชจับผมลุกขึ้นแล้วนั่งลงแทนแล้วดึงผมลงไปนั่งทับตัวเค้า
ผม เป็นไงมั่งเช....
พี่เชจูบผม?? จูบอีกแล้ว คราวนี้ต่อหน้าทุกคนด้วย ตอนแรกผมอายนะ แต่พอพี่เชจูบนานๆผมกับไหลไปตามเค้าอ่ะ แล้วพี่เชก็ถอนจูบออก
พี่เช คิดถึงจังเลย ทีหลังอย่าเล่นไรแผลงๆแบบนี้อีกนะ
ผม เล่นไร (หน้าลอยละผม ยังฟินเมื่อกี้อยู่)
พี่เช ฟังเชสิ!! (เขย่าตัวผมจนสติผมกลับมา)
พี่เช อย่าเล่นไรแบบนี้อีกรู้มั้ย
ผม เล่นไรงงจัง
พี่เช ไม่ต้องเลย ทำไมต้องแกล้งเชขนาดนี้ด้วย
ผม แกล้งไรงงจัง (ทำหน้าตาย)
พี่เช อย่ามางงจงงงจังเลย ทำไมต้องแกล้งเป็นแฟนกับมันด้วยอ่ะ
ผม แกล้งไร ไม่รู้เรื่อง
พี่เช อย่ามากวนๆ ขึ้นไปคุยบนห้องเลย
พี่เชลุกขึ้นพร้อมกับอุ้มผมไปด้วย
ผม เฮ้ยเช ปล่อยนะเว่ย
พี่เช ไม่ ปล่อย!! (ทำหน้ากวนๆ)
ผม ไม่ปล่อยเค้างอลนะ
พี่เช ไม่ปล่อยเค้างอลนะ (เลียนเสียงผม)
พี่เช เอออยากงอลงอลไปเลย เดี๋ยวค่อยง้อ (พี่เชอุ้มผมขึ้นมาข้างบนครับ)
ผม พี่จาๆ ช่วยนัมด้วย ใครก็ได้ช่วยด้วยๆๆ (ทุกคนไม่กระดิกครับ แถมนั่งยิ้มอีก มันใช่เวลายิ้มมั้ยเนี่ย)
ประตูห้องก็ถูกปิดลง พี่เชวางผมลงบนเตียงแล้วขึ้นคร่อมผม
ผม จะทำไรอ่ะเช
พี่เช ก็.....
ยิ้มแล้วจูบปากผม ตอนแรกผมก็ขัดนะ แต่พี่เชเล่นจูบค้างอยู่อย่างนั้นจนอารมณ์ผมเริ่มขึ้นแล้วสิ ผมจูบปากพี่เชตอบเหมือนพี่เชรู้งาน พี่เชค่อยๆสอดลิ้นเข้ามา ผมก็อ้าปากเปิดรับมัน เราแลกลิ้นกันอยู่นาน นานขนาดไหนไม่รู้ มาได้สติอีกทีตอนที่พี่เชกำลังดันน้องชายเข้ามา ตอนนี้เสื้อผ้าสักตัวปกปิดก็ไม่มี พี่เชก็ยังจูบปากผมอยู่
พี่เช เชขอได้มั้ย (พูดแหบๆ แต่แม่งโคตรเซ็กซี่เลย)
ผม อะอืมๆ (พยักหน้าเบาๆ)
พี่เชยิ้มให้ผมหน่อยๆแล้วค่อยๆดันเข้ามาเรื่อยๆ มันรู้สึกอึดอัดบวกกับจุกไปหมด มันหายใจไม่ค่อยออก มันแน่นกว่าครั้งแรก ผมจิกพี่เชแน่นเลย ผมไม่มีเล็บนะ แต่รู้สึกได้ว่าเหมือนเนื้อพี่เชจะหลุดตามเล็บผมมาด้วย พอพี่เชยัดมันเข้ามาสุดลำ พี่เชก็เงยหน้ามาคุยกับผม
พี่เช เจ็บมั้ยเบ๊บ
ผม (พยักหน้า)
พี่เช ทนแปปนึงนะ เดี๋ยวก็หายแล้วนะ
ผม (พยักหน้า)
ระหว่างนั้นพี่เชก็พูดกับผมไปเรื่อยๆ แล้วพี่เชค่อยๆขยับเอว เร็วขึ้นๆๆๆเรื่อยๆ จากที่มันเจ็บๆ อึดอัดๆ มันค่อยๆเสียว เสียวขึ้นเรื่อยๆ ผมกับพี่เชครางแข่งกันจนไม่เป็นภาษาเลย พี่เชซอยอยู่นานมากจนตัวผมกับพี่เชชุ่มไปด้วยเหงื่อ ผมรัดพี่เชแน่น ทั้งรัดทั้งจิกทั้งครางแข่งกัน สักพักเหมือนพี่เชใกล้จะเสร็จแล้ว พี่เชซอยเร็วขึ้นๆนานมาก แล้วอยู่ๆก็มีน้ำพุ่งเข้ามาในตัวผม พี่เชกระตุกอยู่ 3-4ครั้ง ผมรู้สึกได้เลยว่ามันต้องเยอะมากแน่ๆ แล้วพี่เชก็ก้มลงมาจูบปากผมแล้วค่อยๆถอนเชน้อยออก พี่เชจูบปากแล้วแลกลิ้นกับผมอยู่นานจนผมสลบไป ตื่นขึ้นมาอีกทีผมมองไปรอบๆเห็นพี่เชนอนกอดผมอยู่ เตียงนอนก็ถูกเปลี่ยน เสื้อผ้าผมก็ใส่เรียบร้อย พี่เชใส่แต่บ๊อกตัวเดียว พอผมจะขยับตัว มันก็เมื่อยเนื้อเมื่อยตัวไปหมด มันไม่ได้เมื่อยเพราะพี่เชกอดนะ มันเพราะ......นั่นแหละ ผมรู้สึกมันระบมๆที่บั้นท้ายผมยังไงไม่รู้
ผม เชๆ!! (พี่เชลืมตามองผม)
พี่เช ตื่นแล้วหรอ หลับนานเชียว เชเป็นห่วงแทบแย่
ผม นอนนานขนาดไหนอ่ะ
พี่เช ก็ตั้งแต่6โมงเย็นเมื่อวานนี้อ่ะ
ผม ตอนนี้กี่โมงแล้วอ่ะ
พี่เช บ่ายโมงครึ่ง
ผม โห....นานจัง
พี่เช หิวมั้ย กินไรหน่อยมั้ย
ผม อืมๆ
พี่เชค่อยๆวางผมลงแล้วลุกออกไปข้างนอก สักพักก็กลับเข้ามาพร้อมข้าวต้มยาแล้วก็น้ำ
พี่เช ให้เชป้อนนะ (ผมพยักหน้า)
พี่เชเอาวางที่เตียงแล้วค่อยๆจับผมนั่ง มันทั้งปวดทั้งเมื่อยตัว แถมปวดก้นไปหมด แล้วพี่เชก็มานั่งข้างหลังผม แล้วให้ผมพิงตัวเค้าแทน
พี่เช โอเครมั้ย
ผม อืม
แล้วพี่เชก็ป้อนข้าวต้มผม ผมกินเข้าไป เอ๊ะ!!คุ้นๆ เหมือนเคยกินที่โรงบาล
ผม ข้ามต้มคุ้นๆเนาะ เหมือนเคยกินที่โรงบาลเลย
พี่เช เบ๊บกินด้วยหรอ (พี่เชป้อนผมกับเค้าสลับกัน)
ผม กินดิ อร่อยจะตาย พี่จาบอกเพื่อนทำมาให้
พี่เช ขอบคุณนะ
ผม ขอบคุณทำไม
พี่เช ก็ขอบคุณที่เบ๊บกินมันไง
ผม เชทำหรอ
พี่เช อืม
ผม ถ้าตอนนั้นรู้ว่าเป็นของเช เค้าก็ทิ้งมันแหงะ
พี่เช โห่ไรอ้า คนอุตส่าทำให้กินทุกวันตอนอยู่โรงบาล
ผม แล้วทำไมไม่มาเยี่ยมเค้าอ่ะ
พี่เช แล้วใครล่ะที่ไล่เชออกมา
ผม เก๊าขอโต๊ด!! ฟอดด!! (หอมแก้มพี่เช)
พี่เช ไม่ต้องเลยๆ (หน้าแดงครับ)
ผม เขินหรอ
พี่เช บ้าหรออ!! (จะตะโกนทำไม)
ผม แล้วเชไม่ได้มาหาเค้าจริงดิ
พี่เช เข้าไปตอนเบ๊บหลับอ่ะ เชไม่กล้าเข้าเชรออยู่หน้าห้องอ่ะ
ผม แล้วทำไมไม่เข้ามาอ่ะ
พี่เช ถ้าเชเข้าไป เบ๊บก็ไล่เชอยู่ดีอ่ะ
ผม ก็จริง
พี่เช งอลโว้ยยย (อยู่ๆก็ตะโกนขึ้น)
ผม อะไรๆๆ
พี่เช ไม่รู้อ่ะ งอลแล้ว
ผม เอองอลไปเหอะ ใครกันแน่ที่ต้องงอล
พี่เช ขอโทษก๊าบบบ
ผม แล้วนี่ทำไมไม่ไปเรียน
พี่เช ทำแฟนป่วยขนาดนี้ ใครจะไปมีอารมณ์เรียนล่ะ
ผม เอาความจริง
พี่เช ก็ขี้เกียจด้วยล่ะส่วนนึง 55555
ผม นั่นไง
แล้วพี่เชก็ป้อนยาผม แค่เม็ดเดียวล่อไป15นาทีเลย ผมเป็นคนไม่ชอบกินยาครับ
พี่เช เชลบเฟสไปแล้วนะ ไม่โกรธใช่มั้ย (อยู่ๆก็พูดขึ้นมา)
ผม อืม ลบไปเหอะ ไม่ได้เล่นอยู่แล้วนี่ (มองหางตาใส่พี่เช)
พี่เช ไม่ได้แขวะกันใช่มั้ย
ผม ป๊าววววว
พี่เช หราาาาา
ผม ชิ!
พี่เช ชิ!
ผม อย่าพูดตามได้มั้ย
พี่เช อย่าพูดตามได้มั้ย
ผม ไอ้เช!!
พี่เช แม่งหล่อโคตรๆ
ผม ถุยเหอะ
พี่เช ถุยทำไมล่ะจ๊ะเมียจ๋า
ผม เมียอะไร ไม่ใช่ละๆ
พี่เช ไม่ใช่แล้วเมื่อคืนนี้อะไรล่ะ
ผม โว๊ะไม่คุยด้วยละ (ล้มลงนอนหันหลังให้พี่เช)
พี่เช โว๊ะเมียงอลอีกละ (พี่เชก็นอนกอดผมจากข้างหลังผมแล้วเอาหน้ามาซุกที่ซอกคอผม โคตรกวนตีนเลย)
ผม อะไรใครเมีย อย่ามาเยอะได้มะ
พี่เช ใครเมียหรอ ฟอดด!! ให้รื้อฟื้นเรื่องเมื่อคืนมั้ยล่ะ
ผม พอเลยๆ
แล้วเราสองคนก็เงียบลง พี่เชหายใจรดต้นคอผม มันเสียวๆไงไม่รู้ สักพักเค้าก็จูบที่ต้นคอผม
ผม ทำไรเช
พี่เช ทำไรงงจัง
ผม อย่ากวนตีน เย็นนี้กินหมูกะทะนะ
พี่เช อืมเอาดิ
ผม เออเช เค้าไม่เห็นแม่เชเลยเดี๋ยวนี้อ่ะ
พี่เช แม่เชไปนอนที่ร้านนู่นไอ่เชนก็ด้วย
ผม เอ้าแล้วอาทิตย์ที่ผ่านมาเชนอนกับใครอ่ะ
พี่เช คนเดียวดิ เหงาแทบตาย
ผม ใช่ป่าว ไม่ใช่พาสาวมานอนนะ
พี่เช เห็นเชเป็นคนอย่างนั้นหรอไง
ผม โอ๋ล้อเล่นๆ จุ๊บ!! (จูบปากพี่เช พี่เชยิ้มหน้าบานเลย)
ผม ชวนเพื่อนๆมากินได้มั้ย
พี่เช อืมเอาดิ
ผม รวมถึงบีมด้วยนะ (ยิ้มๆอยู่พอพูดชื่อบีมพี่เชหุบยิ้มเลย)
พี่เช ทำไม (กดเสียงต่ำ)
ผม ก็เพื่อนอ่ะ นะๆ
พี่เช อืมก็ได้
ผม ขอบคุณครับ
ผมส่งข้อความหาไอ่สองหาบีมแล้วก็หาพี่จา ทุกคนตอบตกลงหมดครับ
ผม เชเย็นนี้พาไปเอากระเป๋าตังค์ที่บ้านเค้าด้วยนะ
พี่เช จามันเอามาให้แล้ว โน่นน่ะ (ชี้ไปที่หน้ากระจก เออจริงด้วย)
ผม อืมๆ
เราก็นอนกอดกันสักพักก็หลับไป มันอบอุ่นมากครับ ไม่ได้นอนกอดกันนานแล้วรู้สึกยังไงไม่รู้ สักพักพี่เชก็ปลุกผม
พี่เช เบ๊บตื่นบ่ายสามครึ่งแล้ว
ผม หรอๆๆ ไปดิๆ อาบน้ำก่อนนะ
พี่เช ลุกไหวหรอ เลื่อนก็ได้นะ
ผม ไหวๆๆ (แต่พอลุกขึ้นเท่านั้นแหละ ขาพับเลย)
พี่เช ไม่ไหวก็บอกมา
ผม ไหวๆๆ ประคองไปห้องน้ำหน่อยดิ
พี่เช หึหึ!!
พี่เชประคองผมเข้าไปในห้องน้ำ ผมก็ไล่พี่เชออกมา ผมถอดเสื้อผ้าออกเพื่อที่จะอาบน้ำ กำลังจะถูสบู่เลย อยู่ๆพี่เชก็พรวดเข้ามา
ผม เฮ้ยเชออกไปนะ
พี่เช ก็ห่วงอ่ะกลัวจะล้ม เลยเข้ามาดู
ผม ออกไปเลย ไม่ต้องมาห่วงอ่ะ ดูแลตัวเองได้
พี่เชไม่ออกครับ แถมยังจ้องผมอีก ผมเลยหันหลังอาบเลย สักพักพี่เชก็มาจูบผมจากต้นคอ
ผม เฮ้ยตกใจหมด มาทำไม
พี่เช เชอาบด้วยสิ
ผม ไม่เอา
พี่เช อายหรอ ไม่ต้องอายหรอก เชเห็นหมดแล้ว
ผม ไอ่บ้า >///<
พี่เช เขินหรอครับ
ผม เออ
พี่เชยิ้มมุมปาก เราอาบน้ำกัน พี่เชก็ลูบตัวผมไป อาบอยู่นานมากครับ ตัวจะเปื่อยหมดละ (ไม่มีต่อในห้องน้ำนะครับ) เสร็จแล้วก็ออกมาแต่งตัวข้างนอกกันครับ
ผม เช อาทิตย์ที่ผ่านมามีตังค์ใช้หรอ
พี่เช ไม่มีอ่ะ
ผม แล้วเอาตังค์ที่ไหนใช้อ่ะ
พี่เช ยืมไอ่เชนอ่ะ
ผม เท่าไหร่
พี่เช พันสอง แต่ไม่เป็นไรเชหาได้
ผม อย่ามาเว่อร์ ตังค์เราใช้ร่วมกันเชจะหามาจากไหน
พี่เช (เงียบ)
ผม เดี๋ยวเย็นนี้ค่อยคืนละกัน
พี่เช ครับ
แล้วเราสองคนก็ไปร้านหมูกระทะที่นัดกันเอาไว้ ไปถึงทุกคนมากันครบเลยครับ มาตรงเวลากันเชียว แต่พี่เชดูจะไม่สบอารมณ์เท่าไหร่ตอนเห็นหน้าไอ่บีม แล้วเราก็เข้าไปในร้านกันแยกย้ายกันตักของ แล้วมารวมกันที่โต๊ะครับ โต๊ะฝั่งผมมีพี่เช ผม สอง พี่เจน โอ๊ด ส่วนอีกฝั่งเป็นพี่จา พี่ส้ม พี่ยอ วิว บีม หัวโต๊ะเป็นพี่เชนครับ

by **Numjaaa9** Fri Aug 26, 2016 7:14 am

9 โมงเช้าของอีกวัน ผมตื่นขึ้นมาอย่าเบลอๆครับ มองไปรอบๆก็เห็นเพื่อนผมสามคน พี่เจน แล้วก็พี่จา พี่จากำลังเตรียมข้าวอยู่เลยครับ
สอง ตื่นแล้วหรอวะมึง (เดินมาหาผม)
ผม ยัง หลับตาอยู่
สอง สัส ตื่นมาก็กวนตีนเลยนะ
พี่จา กินข้าวมั้ยนัม
ผม มีไรกินมั่งอ่ะ
พี่จา ข้าวต้มโรงบาล
ผม ไม่เอาได้มั้ย
พี่จา รู้น่า นี่ข้าวต้มเพื่อนพี่ทำมาให้ (เข็นมาวางหน้าผมครับ พี่จารู้ครับว่าผมไม่ชอบกินข้าวต้มโรงบาล เพราะมันจืด 55555)
พี่จา ให้พี่ป้อนมั้ย
ผม พี่จา นัมแค่ป่วยไม่ได้พิการสักหน่อย
พี่จา กวนจริงๆด้วย 5555 ลืมไรป่าว (ยื่นแก้มมาหาผม ผมหอมพี่จาแล้วพี่จาก็หอมผมกลับ)
พี่จา คิดถึงจังไม่ได้เจอกันตั้งนาน
ผม เว่อร์ๆละพี่จา นัมก็ไปหาพี่ที่บ้านบ่อยๆ แล้วก็เจอกันที่โรงเรียน ไม่ได้เจอกันนานได้ไง
พี่จา ก็คนมันคิดถึงนี่
ผมตักข้าวต้มเข้าปากครับ อร่อยมากเลย ผมก็กินมันจนหมดครับ แล้วพี่จาก็เอาไปเก็บแล้วมานั่งข้างๆผม
ผม พี่จาวันนี้วันไรแล้วอ่ะ
พี่จา วันศุกร์แล้ว
ผม แล้วนัมออกจากโรงบาลวันไหนอ่ะ
พี่จา พรุ่งนี้ๆ
ผม อืมๆ พี่จาแล้วแม่รู้เรื่องมั้ย
พี่จา ยังอ่ะ พี่ไม่อยากบอกกลัวแม่เครียด
ผม ดีแล้วๆ แล้วมีใครรู้เรื่องอีกบ้างนอกจากพวกเรา
พี่จา ไม่มีแล้ว มีแค่พวกเรานี่แหละ
ผม อืมๆ
พี่เจน อย่าเครียดไปเลยนะนัม เดี๋ยวเราก็ผ่านมันไปได้นะเชื่อพี่
ผม ขอบคุณนะครับพี่เจน
วิว ยังไงมึงก็ยังมีพวกกูนะ
ผม มึงพูดเป็นด้วยหรอ
วิว สัสกูมีปาก
ทุกคน 5555555555
ผม พี่จา พรุ่งนี้ออกจากโรงบาล นัมขอกลับบ้านนะ
พี่จา ได้สิ แล้วของบ้านนั้นล่ะ
ผม พี่จาไปเก็บให้นัมหน่อยนะ นัมไม่อยากเจอหน้ามันอ่ะ
พี่จา อืมๆ
สองสามวันที่ผมอยู่โรงบาลแล้วออกมาอยู่บ้านของผม พี่จาก็ยังไม่ได้ไปเอาของครับ เพราะเค้ามีงานไหนจะดูแลผมอีก ผมก็ไม่อะไรครับ ผมพอยังมีชุดเหลืออยู่ที่บ้านผม สามสี่วันนั้นผมก็ไม่เจอพี่เชอีกเลยจนเปิดเรียน เช้าวันจันทร์ผมอาบน้ำแต่งตัวเร็วกว่าที่เคย ผมเตรียมของจะลงไปข้างล่างก็หันไปเจอกับกระเป๋าตังค์ที่ผมกับพี่เชใช้ร่วมกัน ผมวางเอาไว้แล้วหยิบใบที่ผมเคยใช้เมื่อก่อนมาครับ แล้วลงมาหาพี่จา แล้วเราก็ไปโรงเรียนพร้อมกัน ถึงโรงเรียนปุ๊บผมกับพี่จาก็แยกกัน แล้วผมก็ตรงไปหาพวกเพื่อนๆผม
ผม อยู่กันครบเชียวนะพวกมึง (ยิ้ม)
สอง เป็นเหี้ยไร อยู่ๆก็ยิ้มบ้าป้ะเนี่ย
ผม ไอ่เหี้ยนี่ กูอุตส่าห์คิดถึงสัส
พวกมันมองไปข้างหลังผมครับ ผมหันไปดูเป็นพี่เชมองมาผมอยู่สายตาเค้า เค้ามองผมตาละห้อยเลยครับ ผมสังเกตที่มือเค้า มือเค้ายังพันแผลที่บาดแก้วอยู่ ผมเลยหันกลับ
ผม ไปเข้าแถวกันเหอะป้ะ (ผมลุกขึ้นแล้วเดินไปเลยครับ พวกมันก็เดินตามผมมา ยกเว้นไปสองครับ)
ผม อ้าวแล้วไอ่สองอ่ะ
วิว มะมันบอกไปหา พี่เจน เออพี่เจน (ตะกุกตะกัก)
ผม แล้วมึงจะเลิ่กลั่กทำเพื่อ
วิว ป่าวๆๆ (ก้มหน้าลง)
ผม โอ๊ดมีการบ้านส่งป่าววะวันนี้
โอ๊ด ไม่มีๆ วันนี้ไม่มีส่ง แต่พรุ่งนี้มีส่งไทยกับคณิตนะเว่ย (ไอ่โอ๊ดเป็นคนนิ่งๆครับ)
ผม เออๆๆ
เราสามคนก็รอเวลาเข้าแถวครับ สักพักออดก็ดังแล้วไอ่สองก็วิ่งมา
ผม ไปไหนมาวะมึง
สอง ไปส่งการบ้านมาๆ
ผม ไอ่วิวบอกว่ามึงไปหาพี่เจน
สอง ก็เอ่ออ....เออๆ กูไปหาพี่เจนเสร็จก็ไปส่งการบ้านเลย
ผม ไอ่โอ๊ดบอกว่าวันนี้ไม่มีการบ้านส่งนี่
สอง ถามเหี้ยไรมากมายวะ เอ้อ (มันทำท่าหงุดหงิดแล้วเดินไปเข้าแถวข้างหน้าผมครับ)
หลังจากเข้าแถวเสร็จพวกผมก็เรียนๆๆแล้วก็เรียนครับ จนพักกลางวัน พวกผมจองโต๊ะเสร็จก็เดินไปซื้อข้าวกันผมฝากไอ่สองซื้อครับเอาแบบมัน ผมก็ไปซื้อน้ำให้มันสามคนแล้วกลับมานั่งที่โต๊ะครับ สักพักพวกพี่ๆผมก็มานั่งโต๊ะเดียวกับพวกผม ส่วนพี่เชก็มานั่งตรงข้ามผมครับ ผมไม่ได้สนใจอะไร ไม่มอง ไม่ลุกหนีไปไหน เค้ากล้านั่งผมก็กล้าอยู่ครับ
สอง มึงไม่กินผักแล้วสั่งมาทำไมวะ (ผมเขี่ยผักไปไว้ขอบจาน)
ผม ถ้ากูจำไม่ผิด มึงเป็นคนสั่งนะ
สอง เอ้าหรอ แหะๆ
ผมกำลังจะตักข้าวเข้าปากอยู่ๆพี่เชก็เอาช้อนมาตักผักในจานผมไปครับ ผมวางช้อนเลย
พี่เช ไม่กินผักทีหลังอย่าให้เพื่อนสั่งเข้าใจมั้ย (ปั้ง!! ผมก็ลุกขึ้น ทุกคนที่อยู่รอบๆผมหันมามองผมเป็นตาเดียวเลยครับ)
ผม กูอิ่มละ (แต่พี่จาดึงมือผมเอาไว้)
พี่จา อิ่มไรกัน ข้าวก็ยังไม่กิน ยาก็ยังไม่กิน (ผมตักข้าวเข้าปากคำนึงตามด้วยยาแล้วกินน้ำตามครับ)
ผม พอใจยัง!! (มองตาขวางใส่พี่เชแล้วตรงดิ่งมาที่ห้องเลยครับ)
คนยิ่งไม่อยากเจอหน้าอยู่ยังจะมาให้เห็นอีก ผมนั่งอยู่บนห้องครับสักพักเพื่อนๆผมก็ขึ้นมา
ผม กินข้าวเร็วจังวะพวกมึง
สอง กินเหี้ยไรล่ะ กูเอามากินบนห้องด้วยเนี่ย
ผม แล้วเอามาแดกทำเหี้ยอะไรบนห้องเค้าห้ามไม่ใช่หรอ
สอง เออไง แต่กูหิวแล้วก็เป็นห่วงมึงด้วย กลัวคิดมาก พวกกูเลยขึ้นมาหา
ผม กูไม่เป็นไร
โอ๊ด/วิว หรออออออ
ผม เออสัส
วิว ไม่เป็นไร แต่ทุบโต๊ะซะดังเลยสัส
โอ๊ด เออเห็นหน้าพี่เชกันป้ะ หน้าซีดเลย ตอนที่มึงลุกออกมาอ่ะไอ่นัม
ผม ชั่งมันดิ
สอง มึงไม่เป็นห่วงเค้าหรอ
ผม มึงให้กูเป็นห่วงคนที่ทำให้กูเป็นแบบนี้หรอวะ
? นัม (ใคร?? หันไปมองหน้าประตู ไอ่บีมนี่หว่า มันเดินมาหาพวกผมที่โต๊ะ)
ผม ว่าไงมึง
บีม กูเห็นมึงยังไม่ได้กินข้าวอ่ะ กูเลยซื้อขนมปังน้ำแล้วก็สาหร่ายที่มึงชอบมาให้อ่ะ
ผม มึงรู้ได้ไงว่ากูชอบกินสาหร่าย
บีม เอ่ออ....ป่าวไม่มีไร กะ กูซื้อมาให้อ่ะ (ยัดใส่มือผม)
ผม ขอบคุณนะเว่ย
สอง มึงคิดไรกับเพื่อนกูป้ะเนี่ยบีม
บีม ป่าวๆๆ เออนัมเย็นนี้มึงกลับยังไงวะ
ผม กลับเองมั้ง พี่จาทำงานที่โรงเรียนกลับดึกอ่ะ
บีม กูไปส่งมั้ย
ผม บ้านมึงถึงก่อนกูนะ (มันทำท่าคิดครับ)
บีม เออน่า มึงกลับพร้อมกูนั่นแหละ ยังไงก็ทางเดียวกัน
ผม อืมก็ได้ๆ งั้นเย็นนี้กูรอหน้าโรงเรียนนะ
บีม อื้ม (ยิ้มตาปิดแล้วเดินออกไป มองๆไปมันก็น่ารักดีนะครับ)
สอง กูว่ามันชอบมึงแหงๆ
ผม หรอวะ
พวกมัน อืม
ผม มึงจะประสานเสียงกันเพื่อ แดกเสร็จแล้วเอาไปเก็บไป
สอง เออๆๆ วิวกูฝากหน่อย
วิว อาโอ๊ด เอาไปเก็บดิ๊
ไอ่โอ๊ดเอาจานทั้งสามใบไปทิ้งขยะครับ
ผม เชี้ยทำไมไม่เอาไปเก็บที่วะ
โอ๊ด ก็นี่ที่พวกกู
ผม สัสกูล่ะสงสารคนซื้อจานจริงๆ
นั่งคุยกันแปปนึง เพื่อนในห้องก็เริ่มทยอยกันเข้ามาแล้วก็เรียนๆๆครับ จนมาถึงตอนเย็น ผมเดินออกมาหน้าห้องก็เห็นบีมมานั่งรอผมละครับ
ผม เอ้ามานั่งทำไรตรงนี้วะ
บีม กูมารอมึงอ่ะ
ผม รอทำไม กูบอกรอหน้าโรงเรียนไม่ใช่หรอ
บีม ไปทำไมหน้าโรงเรียน ห้องก็ใกล้กัน ไปพร้อมกันก็ได้
ผม เออตามใจมึงละกัน แต่พากูไปหาพี่จาก่อนนะ
บีม อื้ม
แล้วผมกับมันก็ไปหาพี่จา ไปถึงดูพี่เค้าจะวุ่นๆกันนะครับ ต้องเตรียมงานอำลาครูกัน แล้วผมก็เดินไปหาพี่จาครับ อยู่กันครบเลย พี่เชน พี่ส้ม พี่เจน พี่ยอ แล้วก็พี่เช....
ผม พี่จา นัมกลับก่อนนะ (พี่เชหันมามองผม)
พี่จา อืมๆ แล้วใครไปส่งอ่ะ
ผม บีมอ่ะ
บีม หวัดดีครับพี่ๆ (ทุกคนยิ้มให้มัน ยกเว้นพี่เชที่จ้องมันตาเขียวเลย)
พี่จา เอองั้นกลับดีๆละกัน เจอกันที่บ้านเว่ย
ผม เออพี่จาแล้วแม่กับยายกลับมาวันไหนอ่ะ
พี่จา แม่อาทิตย์หน้านู่น ส่วนยายไม่กลับละ อยู่กับตาที่โน่นเลย
ผม อ่อๆ งั้นผมกลับละนะพี่ๆ หวัดดีครับ
ผมหันหลังกำลังจะเดินไป อยู่ๆพี่เชก็มาดึงมือผม
พี่เช ทำไมต้องกลับกับมัน......

ผมมาต่อให้แล้วนะคร้าบบบ เข้ามาอ่านเม้นกันเยอะๆนะครับ ขอบคุณคร้าบบบ

by 0909985781 Fri Aug 26, 2016 7:33 am

ว่างมาลงต่อนะครับรออ่าน

by **chonla99** Fri Aug 26, 2016 12:38 pm

ติดตามเหมือนเดิมครับ

by HaWaithix Fri Aug 26, 2016 5:03 pm

ตามๆ_ๆ